congressio , ōnis, f. (congredior), das Zusammenschreiten, d.i ... ... jmd., die Zusammenkunft, hoc malum minus acerbum fuit, quam fuisset cum congressio, tum vero digressio nostra, Cic. ad Q. fr. 1, 3, ...
iocōsus , a, um (iocus), scherzhaft, spaßhaft, schäkerhaft, ... ... Ov., od. dicta, Liv., Scherzreden: nostra vel severa vel iocosa congressio, Cic.: übtr., imago (vocis), das scherzhafte Echo, Hor.: ...
traulich , familiaris. – eine t. Gesellschaft, congressio familiarium. – Adv . familiariter.
dīgressio , ōnis, f. (digredior), I) das Weggehen, Sich-Trennen, Scheiden (Ggstz. congressio), Cic. ad Q. fr. 1, 3, 4: Ggstz. conventus, Sen. nat. qu. 7, 12, 4. – II) ...
Zusammenkunft , congressio. congressus (das freundliche Zusammengehen, -kommen, die gesellige Zusammenkunft). – conventus (die Zusammenkunft als Versammlung zu jedem beliebigen Zweck, z.B. celeberrimus virorum mulierumque). – coetus (zu geselligem od. politischem Zweck zusammengekommene Menge). – der Ort ...
Auseinandergehen , das, discessus (auch des Himmels etc.). – digressio (Ggstz. congressio).
Kreis , I) eig: circulus (die Kreislinie, der Kreis, ... ... ein Kränzchen etc.): ein traulicher K. (von Freunden). der sich wo zusammenfindet, congressio familiarium. – im K., durch cum m. Abl. od. durch ...
1. sevērus , a, um, ernsthaft ( ernst ... ... quo severior est et tristior, hoc etc., Cic.): nostra vel severa vel iocosa congressio, Cic.: imperia severiora, Cic.: imperii severissimi vir, Liv.: iudicia severa, ...