cōnsector , ātus sum, ārī (Frequ. v. consequor), ... ... ein leb. Wesen: hos consector, Ter. eun. 249. – β) einer Örtl. ... ... plura, quae sunt innumerabilia, consecter, comprehendam brevi, Cic.: sed quid singula consector et colligo (zähle auf, führe auf ...
cōnsectātio , ōnis, f. (consector), das Streben und Trachten, das bewußte Streben nach etwas, concinnitatis, Cic. or. 165: generum (vini) in numerum, das Verfolgen (in der Rede) nach der Reihe, Plin. ...
cōnsectātor , ōris, m. (consector), der eifrige Anhänger, spät. Eccl.
cōnsectārius , a, um (consector), folgerecht, illud vero minime consectarium, sed in primis hebes, gloriatione dignam esse beatam vitam, Cic. de fin. 4, 50. – subst., cōnsectāria, ōrum, n., die Schlußfolgen, die ...
cōnsectāneus , a, um (consector), a) adi. = folgerecht, consectaneum est credere, Arnob. 7, 5. – b) subst. = der Anhänger, tuus, Augustin. de civ. dei 10, 27 in.
anführen , I) vorbringen erwähnen: inducere (gleichs. einführen). – ... ... se beneficia). – consectari (erörternd verfolgen, z. B. sed quid singula consector?). – uti alqā re (in Anwendung bringen, z. B. eine Stelle ...