dēmissē , Adv. m. Compar. u. Superl. (demissus), I) ... ... kleinmütig, verzagt, ohne Haltung, humiliter demisseque sentire, Cic.: se tueri non demisse, sed parum fortiter (mutvoll), Cic.
Kopfhänger , demisse ambulans semperque submaestus, a. – tristis (traurig aussehend). – im religiösen Sinne, * pietatem quandam simulans.
Demut , animus submissus oder demissus (schlechter Sinn, Ggstz. ... ... ); verbunden humilis et supplex (z.B. oratio). – Adv. demisse; submisse; suppliciter. – d. sein, animo esse submisso; nihil sibi ...
anspruchslos , non appetens (nicht begehrlich). – simplex (natürlich ... ... sibi tribuere (sich keine vermeintlichen Vorzüge beilegen). – Adv. simpliciter; modeste; demisse; simpliciterdemisseque; pudenter. – Anspruchslosigkeit , animus non appetens (nicht begehrliches ...