dēmos , ī, m. (δημος), I) das Volk, demon Atheniensium pingere, Plin. 35, 69. – II) der Bezirk, Gau, die Gemeinde (rein lat. pagus), deren in Attika 174 ...
ὑπερ-άνω , oben darüber; ὑπεράνω γίγνεσϑαι , die Oberhand gewinnen, Sp ., wie Luc. Demon . 3 u. S. Emp .; οἱ ὑπεράνω πλεονασμοί , übertrieben, Pol . 12, 24, 1.
ἀνθρωπίζω , sich wie ein Mensch betragen, wie ein Mensch handeln, Luc. Demon . 21, im Ggstz von κυνᾶν , auch im med., Ar. B. A . 82 u. Poll . 2, 5.
μονο-μάχος , einzeln kämpfend, allein, einen Zweikampf bestehend; Aesch. Spt . 780; δόρυ, ἀσπίς , Eur. Phoen . 1335 Heracl . 819; auch gladiator, Luc. Demon . 57; Hdn .
εὐ-σωματέω , wohlbeleibt sein, ... ... Ar. Nubb . 799; Eur. Andr . 765 u. Sp., Luc. Demon . 38; von Bäumen, Plut. Symp . 2, 6, 3. ...
κακο-μαχέω , schlecht, hinterlistig kämpfen; Luc. Demon . 49; Plut. aud. poet . g. E.
ὑπέρ-γηρος , = Folgdm, Luc. Demon . 63, v. l .
ὁμο-δίαιτος , mit Andern auf einerlei Weise lebend, an demselben Tische essend; Luc. Demon . 5 Gall . 2; τῇ νόσῳ , abdic . 5; ...
μονό-στιχος , aus einer Reihe, ei nem Verse bestehend; ἐπίγραμμα , Lucill . 75 (XI, 312); Luc. Demon . 44.
ὑπ-εξ-αν-ίσταμαι (s. ἵστημι ), = ὑπανίσταμαι, παριόντι Luc. Demon . 63.
ἄν , eine Partikel, welche im Deutschen durch kein einzelnes Wort übersetzt ... ... καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂν καὶ μόνον προσέβλεψα, = ὅντινα προσβλέψαιμι ; Demon . 10 πλέον δὲ ἢ ἔλαττον ἔχαιρε συνὼν ἐνίοις αὐτῶν, μόνοις ἐξιστάμενος ὁπόσοι ...
μετά (mit μέσος verwandt, wie mit u. mitten , ... ... Soph . 244 c; μετὰ μικρόν , in Kurzem, bald darauf, Luc. Demon . 8 u. a. Sp . Auch mit partic ., μετὰ ...
ὁλκή , ἡ (ἕλκω) , das Ziehen; ... ... 57 d; von dem Ziehen der Wagschaale, das Gewicht, die Wucht, Luc. Demon . 7 τὴν ὁλκὴν διτάλαντα ; vgl. Pol . 31, 3, ...
ξύλον , τό , das Holz (von ξύω ), das ... ... δέρμα καὶ ξύλον ἔχων , Lycurg . 30; ξύλοις συντρίψειν , Luc. Demon . 50. – Besond. ein bei Sklaven gebrauchtes Zwangs-und Strafwerkzeug, in ...
πταίω , πταίσω , perf. pass . ἔπταισμαι , – ... ... , 5, 1; pass . τὰ πταισϑέντα , Fehler, Irrthümer, Luc. Demon . 7. – Gew. 2) intrans., anstoßen, anschlagen; vom Steine, ...
ὑπο-δύω (s. δύω ), darunter ziehen, ... ... ὑποδύντε μάλ' ὦκα νεκρὸν ἀείραντες φέρετ' ἐκ πόνου 17, 717 ( Luc. Demon . 61); ἥγ' ὑποδῦσα ϑαλάσσης εὐρέα κόλπον Od . 4, 435 ...
πέλαγος , εος, τό (wahrscheinlich onomatop., platschen), das Meer ... ... oben; Xenoph. Mem . 4, 3, 8 πελάγη περᾷν; Isocrat. Demon . 19 τοὺς ἐμπόρους τηλικαῦτα πελάγη διαπερᾷν ; Plat. Axioch . 370 ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro