officiālis , e (officium), zur Pflicht-, zum Amt-, zum ... ... Amtsdienste, ICt. – subst., officiālis, is, m., ein Diener der Obrigkeit, ein Subalternbeamter, ICt., Spart., Apul. u. Inscr. ...
... , m. pl . (die Obrigkeit, z.B. ad magistratus deferre: u. si magistratus hoc ... ... in crucem). – ministri publici, auch bl. publici (die Diener der Obrigkeit, z.B. er fürchtet die P., publicos timet).