poltern , I) ein heftiges Geräusch machen: fragorem od. strepitum edere. ... ... .), clamosus: gegen den großen Scipio p., allatrare magnitudinem Scipionis. – Poltern , das, I) als Geräusch: fragor (krachendes Geräusch. z.B. ...
dē-clāmo , āvī, ātum, āre, I) laut aufsagen, ... ... sich laut auslassen, bes. im üblen Sinne = eifern, keifen, poltern, a) übh.: quis, nisi mentis inops, tenerae declamat amicae? ...
dēclāmātio , ōnis, f. (declamo), das laute Hersagen, I) im allg., das laute Eifern, Poltern, non placet mihi declamatio (candidati) potius quam persalutatio, Cic. Mur. 44. – II) insbes., der nach den Regeln der ...
Lärm , strepitus (lautes Geräusch). – turba (Unruhe, ... ... mit etwas, alqā re (ein Geräusch machen); tumultum facere. tumultuari (poltern u. lärmen, ersteres auch im Lager beim Herannahen eines Feindes); clamare. ...
tumultus , ūs, m. (v. tumeo), jeder ... ... Lucan. – d) der Lärm im Leibe, in den Gedärmen, das Poltern, Hor. sat. 2, 2, 75. – e) die ...