1. an-no (ad-no), āvī, ātum, āre, I) herbei-, heranschwimmen, absol., v. Fischen, Hor. sat. 2, 5, 44. Gell. 16, 19, 16; v. Pers., paulatim annabam, Verg. Aen. 6, ...
2. anno , āre (annus), das Jahr durchleben, Macr. sat. 1, 12, 6.
3. Anno , s. Hanno.
ter , Adv. num. (altlat. terr für *ters ... ... griech. τρίς), I) dreimal, 1) eig.: ter in anno, Cic.: ter in annum, Suet.: bis terve, Cic.: bis aut ter ...
caco , āvī, ātum, āre (griech. κακκάω), I) ... ... a) v. intr.: cossim, Pompon. com. fr.: toto decies in anno, Catull.: in alqm, Hor.: decedo cacatum, Pompon. com. fr.: ...
nōnus , a um (= novenus v. novem) der ... ... 25, 8 u. Ierem. 52, 12: nono decimo aetatis anno, Tac. ann. 13, 6; dial. 34 extr. Corp. inscr. ...
vorig , pristinus (ehemalig, z.B. ... ... superioris viri: u. superiore nocte: u. priore od. superiore anno). – proximus (zuletzt vergangen, z.B. proximo anno). – vetus (alt, Ggstz. novus, z.B. novos ...
hōrnō , Adv. (hornus), heuer, Plaut. most. 159. Lucil. 273. Varro sat. Men. 142: Ggstz. anno (vor'm Jahre), Lucil. 781.
zwölf , duodecim. – duodeni (je, jeder, jedem zwölf; ... ... ., die nur im Plur. gebräuchlich sind). – im Jahre 12, anno duodecimo, Nu, mnero 12, duodecimo.
heuer , hoc anno.
einmal , I) Zahladverbium: semel (z.B. semel aut ... ... semel in mense: u. semel die od. in die, semel anno od. in anno: u. semel in vita risit). – einmal eins ist eins, ...
Wasser , I) im allg.: aqua (der Plur. aquae ... ... Wasser (bei einer Überschwem mung), aquae magnae (z.B. bis eo anno fuerunt): unter Wasser setzen, irrigare (bewässern, z.B. ...
quotus , a, um (quot), der wievielste, quotus ... ... Hor.: quotā (Abl. sc. horā)? um wieviel Uhr? Hor.: quoto anno, Cic. u. Sen.: quotus esse velis, rescribe, wie zahlreich ...
Konsul , consul. – der vorjährige, vorige K., qui proximo anno consulatum gerebat: gewesener K., vir consularis u. bl. consularis: zweimal K., bis consul: zum zweiten, dritten etc. Mal K., iterum consul, tertium consul: ...
quater , Adv. numer. (aus *quatrus), I) viermal, quater in anno pariunt, Varro: toto non quater anno poscas, Hor. – quater decies (deciens), vierzehnmal, Cic.: quater centies ...
vorher , ante. antea. antehac. – supra ... ... etwas, alqd (z.B. natalem eius): ein Jahr v., anno ante: das Jahr v., ehe er starb, anno antequam mortuus est: der im Jahre v. Konsul gewesen war, superioris ...
termen , inis, n. = terminus, Acc. tr. inc. ... ... , Corp. inscr. Lat. 1, 199. lin. 8: termine (=anno) perempta aetatis vicesimo, Corp. inscr. Lat. 2, 59.
invicem u. getrennt in vicem (in u. ... ... wechselweise, A) abwechselnd, zur Abwechselung, hi rursus inv. anno post in armis sunt; illi domi remanent, Caes.: multis inv. casibus victi ...
1. quīntus , a, um (quinque), der ... ... u.a. (aber auch umgekehrt, bes. m.a. Zahlen, quinto quoque anno, alle fünf Jahre, Cic.; auch quinto anno quoque, Plaut.: anno trecentesimo decimo quinto, Eutr. 1, 19): quintus et vicesimus, Cels.: quintus ...
octāvus , a, um (octo), der achte, I) adi.: pars, Cic.: legio, Caes.: hora, Caes.: octavo decimo aetatis anno, Tac. – subst., ager efficit cum octavo (sc. grano), ...
Buchempfehlung
Von einem Felsgipfel im Teutoburger Wald im Jahre 9 n.Chr. beobachten Barden die entscheidende Schlacht, in der Arminius der Cheruskerfürst das römische Heer vernichtet. Klopstock schrieb dieses - für ihn bezeichnende - vaterländische Weihespiel in den Jahren 1766 und 1767 in Kopenhagen, wo ihm der dänische König eine Pension gewährt hatte.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro