Tonart , vocis genus od. bl. vox (Gattung des Tons). – modus canendi (Art und Weise zu singen, zu spielen). – modi. moduli ... ... . spielen, Phrygium canere: in eine andere T. übergehen, inflectere modum canendi.
Sänger , I) eig.: cantor. – als Gesangskundiger, canendi peritus. – S. und Zitherspieler, citharoedus. – II) uneig., begeisterter Dichter: vates.
Virtuos , der sich hören läßt, acroama (ἀκρ ... ... Sache, alcis rei artifex (ein Künstler in einer Sache, z.B. canendi); alcis rei peritissimus (sehr erfahren in etw, z.B. cantandi). ...
aemulātor , ōris, m. (aemulor), der Nacheiferer, absol., Eccl.: virtutum, Iustin.: canendi, Apul.: v. Abstr., animus aem. dei, Sen.: ironisch, Catonis aem., der Nachtreter, Cic. ad Att. 2, 1, 10 ...
Singkunst , ars canendi (objektiv). – scientia cantandi (subjektiv, die Kenntnis des Gesanges, die jmd. besitzt).
prae-dulcis , e, sehr süß, übersüß, I ... ... Plin. – II) übtr.: a) überaus angenehm, -lieblich, canendi suavitate, v. David, Ambros.: decus, lockend, Verg.: eloquium, ...
musikalisch , I) die Musik betreffend: musicus (μουσικώς). – aptatus ad usum canendi (zum Musizieren eingerichtet, z.B. Instrument, organum). – modulatus ( ...
cano , cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ... ... canere voce, Cic. u. Gell.: canere ad tibicinem, Cic.: simplex canendi ratio, Quint. – u. in der Rhetor. von fehlerhafter singender Aussprache ...
modus , ī, m. (verwandt mit meditor), das absolute ... ... umstimmen, zu einem anderen Tone übergehen, Hor.: u. so inflectere modum canendi, Boëth. inst. mus. 1, 1. – bes. im Plur., ...
rarus , a, um (zu Wz. erē, trennen, ... ... Schönheit), ungewöhnlich, vortrefflich, puella, Prop.: rarā quidem facie, sed rarior arte canendi, Ov.: leo rarae magnitudinis, Curt.: r. vestis, Catull.: avis ( ...
īn-flecto , flexī, flexum, ere, einbeugen, nach ... ... modulieren, voces cantu, Tibull.: inflexā ad miserabilem sonum voce, Cic.: modum canendi, Boëth. inst. mus. 1, 1. p. 185, 25 Fr.: ...