coero , āre, s. cūro /.
... cūro (altlat. coiro u. coero), āvī, ātum, āre (cura), etw. sich angelegen sein ... ... wov. couraverunt, Corp. inscr. Lat. 1, 1419. – b) coero, wov. coeret, Cic. de legg. 3, 10: coeravit, ...
cūrātor (altlat. coerātor), ōris, m. (curo, altl. coero), der Fürsorger, Besorger (επιμελητής), I) (als t.t. der Landw.) der Besorger als ...