com-plāno , āvī, ātum, āre, abebnen, bodengleich machen, terram tabulā, manibus, pedibus, Cato: locum, ICt.: viam, Vulg.: lacum replere et c., Suet.: lapis omnifariam complanatus, Apul. – bes. etwas Hohes durch Niederreißen abtragen, ...
complānātio , ōnis, f. (complano), das Ebnen, übtr., resipiscentis animae, Paul. Nol. ep. 29, 2.
complānātor , ōris, m. (complano), der Ebner, Apul. poët. apol. 6.