ita , Adv. (zum Pronominalstamme i, vgl. is; ... ... .: ita Iovis illud sacrificium per hanc rationem Theomnasto datur, Cic.: ita legati comiter dimissi, Liv. – b) zuw. zur bloßen Angabe der Ursache, ...
2. cito , āvi, ātum, āre (Frequ. v. ... ... praeconem ad regem Tarquinium citari iussit, Liv.: postquam citati (patres) non conveniebant, dimissi circa domos apparitores, Liv.: lex a sexagesimo anno senatorem non citat, Sen. ...
fascis , is, m., das Bund, das ... ... dem Volke gesenkt, Cic. de rep. 1, 62; aber paulo ante dimissi fasces, die vor kurzem erst abgegebenen Faszes, Plin. pan. 61, ...
Ankauf , I) das Ankaufen : emptio (z. B. ... ... ad emendos ad militiam servos (zum A. von Sklaven zum Kr.): u. dimissi ad frumentum coëmendum (zum A. von Getreide): u. in mancipiis parandis ...
carptim , Adv. (carptus, carpo), rupf - od. ... ... nach einige, convenirent, seu carptim partes, seu universi mallent, Liv.: dimissi carptim ac singuli, Tac. – c) durch einzelne wiederholte Angriffe ...
con-curro , currī ( selten cucurrī), cursum, ere, ... ... sich vereinigend, a) v. Pers.: ubi legati concurrerent, certo tempore utrimque dimissi, ibi termini statuerentur, Mela 1. § 38. – b) v. ...
paeniteo (poeniteo), uī, ēre (paene), I) Unlust-, ... ... , mißbilligen, sich leid sein lassen, bereuen, m. Genet. rei, dimissi Demetrii, Iustin.: neglecti consilii, Iustin., u. so paenitens consilii, Sall ...
commeātālis , e (commeatus), zum Urlaube gehörig, formula, Cassiod. var. 7, 36 lemm. – subst., commeātālis, is, m., der ... ... viri, ibid. 12, 38,16. § 2 (§ 3 dafür per commeatus dimissi milites).