angulo , āre (angulus), eckig machen, Ambros. ep. 45, 10. Ven. Fort. 5, 6 pr. 8. – Vgl. angulatus.
kantig , s. eckig.
rotundus , a, um (rota), scheibenrund, im ... ... . σφαιροειδής) od. übh. rund (Ggstz. angulatus, eckig), I) eig.: caelum, Cic.: terrarum forma, Manil.: lanx, ...
angulāris , e (angulus), winkelig, eckig, lapis, der gerade Winkel hat, quadratisch ist, Cato u. Eccl.: pilae, Eckpfeiler, Vitr.: columnae, Vitr.: figura, linea, Boëth. – Subst., a) angulāris, is, m., ...
angulātus , a, um (angulus), mit Ecken versehen, eckig, scalprum, Corp. inscr. Lat. 4, 1712 (wo synk. anglatum): corpuscula, Cic. de nat. deor. 1, 66. Lact. de ira dei 10, 8: mundus, Tert ...
angulōsus , a, um (angulus), voll Ecken, eckig, folium, gemma, Plin.: acini, Plin.: turris, Augustin. c. litt. Petil. 3, 24.
ὀκριόεις , εσσα, εν , mit vielen hervorragenden Ecken u. Spitzen, eckig, scharf , rauh; χερμάδιον Il . 4, 518 (wie χερμάς Aesch. Spt . 282), – λίϑος 8, 327, μάρμαρος 12, 380, ...
ἀπο-γωνιόω ( γωνία ), winklig machen. – Pass ., winklig, eckig werden, Theophr .
Ecke , I) eig.: versura. – angulus (Winkel, ... ... extremus, z.B. die E. des Tisches, extrema mensa. – eckig , angulatus. – eckig sein, in angulos exire. – Eckstein , lapis angularis. – ...
1. acūtus , a, um, PAdj. m. Compar. ... ... .: acutissima falx, Col. : dah. spitz zulaufend, spitz, gezackt, eckig, nasus, oculi, Plaut.: aures, Hor.: cornua lunae, Cic. fr ...