experientia , ae, f. (experior), I) die Probe, der Versuch, Cic. u.a.: m. Genet., ... ... der Erfolg, Vell. u.a.: mentis, Lucr.: multarum rerum experientiā cognitus, Tac.
1. cōgnitus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... bewährt, erprobt, res cognitae, Cic.: homo virtute cognitā, Cic.: multarum rerum experientiā cogniti, Tac.: populo bene cognitus, Treb. Poll. – sed magis hoc, ...
Empiriker , qui se ab experientia ἐμπειρικόν nominat; experimenta tantum spectans.
in-experientia , ae, f., die Unerfahrenheit, Tert. de anim. 20.
erfahrungsmäßig , observato rerum usu (nach Beobachtung der Erfahrung). – rerum usu u. bl. usu (durch Erfahrung). – experientiā. experimentis (durch Erprobung). – expertus In se, in nobis (nach ...
1. lābor , lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ ... ... . 2, 51), equitem Romanum non libidine, non turpibus impensis atque iacturis, sed experientiā patrimonii amplificandi labentem excepit, fulsit et sustinuit re, fide, hodieque sustinet, Cic ...
cor-ruo , ruī, ruitūrus, ere (con u. ruo), ... ... , Cic.: equitem Romanum... non libidine, non turpibus impensis cupiditatum atque iacturis, sed experientiā patrimonii amplificandi labentem excepit, corruere non sivit, fulsit et sustinuit re, fortunā, ...
... scientia experimento collecta u. bl. experientia (die durch wiederholte Versuche erlangte Kenntnis). – die in Britannien gemachte ... ... große, usus in re publica rerum maximarum: E. im Kriege, experientia belli; in castris usus. – ohne E., nullius usus; ignarus ...
1. erfahren , I) hören: audire. accipere (hören, ... ... quid faciat). – II) durch eigene Versuche kennen lernen: usu od. experientiā discere; usu cognoscere; usu alqd mihi venit. – I) ich erfahre, ...