fīnitimus (finitumus), a, um (finis), angrenzend, benachbart, I) eig.: alci, Cic.: aër mari f., Cic.: provincia, ... ... huius periculo et crimini, Cic.: huic generi historia finitima est, Cic.: est enim finitimus oratori poëta, Cic.
nah[e] , propinquus, im Komparat. propinquior u. ... ... Orte und der Ähnlichkeit nach, auch, wiewohl seltener, der Zeit nach). – finitimus m. Dativ. similis mit Genet. oder Dativ. non alienus ab ...
Nachbar , vicinus (im allg., bes. aber Haus-, Guts-, ... ... Anwohner als Haus- oder Grenznachbar, z.B. pastor accola eius loci). – finitimus. confinis (Grenznachbar). – proxime stans od. sedens, auch bl ...
aeditumus (aeditimus), ī, m. (v. aedes, wie finitumus, finitimus v. finis; vgl. aedituus), der Tempelhüter, Sacr. Arg. bei Varr. LL. 5, 50 u. 52. Varr. ...
fīnitumus , a, um, s. fīnitimus.
pār , paris, gleichkommend, gleich in Ansehung des Verhältnisses ... ... similisque ceteris, Sall.: similia omnia magis visa hominibus, quam paria, Liv.: est finitimus oratori poëta ac paene par, Cic.: alqd pari atque eadem in laude ponere ...
... alcis od. alci rei (ähnlich). – finitimus, vicinus, jmdm. oder einer Sache ... ... (angrenzend an etc. = sehr ähnlich, z.B. oratori finitimus est poëta); verb. propinquus et finitimus; vicinus et finitimus. – eine v. Bedeutung, propinqua significatio: v. Erscheinungen, ...
astrictus (adstrictus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... , ut ea, cum velimus, laxare nequeamus, Cic. or. 220: est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo, verborum autem licentiā liberior, Cic. de or ...
angrenzen , finitimum, vicinum, confinem alci od. alci loco ... ... zusammenhängen); imminere alci loco (über einen Ort herragen). – angrenzend , finitimus, absol. od. mit Dat. (an der Grenze liegend, -befindlich). ...
Grenzgott , Terminus. – als Schutzgott der Grenze, custos finium ... ... – Grenznachbar , confinis (mit dem ich eine gemeinschaftliche Grenze habe). – finitimus (der an der Grenze wohnt). – accŏla (der Anwohner übh.). ...