līberālis , e (1. liber), I) die Freiheit ... ... necessarii), Cic.: largum et liberale viaticum, ein reichliches und anständiges, Cic.: forma virginis, edle Gesichtsbildung, Plaut. u. Ter.: filius liberalis formae, ...
precārius , a, um (precor), zum Bitten gehörig, I) ... ... a) adi.: victus, Gnadenbrot, Curt.: libertas, Liv.: auxilium, Liv.: forma, Ov.: orare precariam opem, Liv.: panis frusto vivere precario, Amm. – ...
praestāns , antis, Abl. antī, PAdi. (praesto, āre), ... ... .: praestantior ordo tribuni, Stat.: quā (virtute) nihil possit esse praestantius, Cic.: forma praestantissima, Ov. – II) insbes.: a) unermüdet, labor ...
anständig , decorus. decens (geziemend, wohl stehend, Ggstz. ... ... a. Rede, decens oratio: ein a. Äußere haben (a. aussehen), formā (od. facie) esse honestā et liberali: für jmd. a. ...
muliebris , e (mulier), I) zum Weibe gehörig, weiblich, ... ... ) als gramm. t. t. (Ggstz. virilis), vocabulum, nomen, forma, Varro LL. 9, 40 sq. – II) übtr., weibisch ...
ternārius , a, um (terni), aus dreien bestehend, ... ... drei Abwandlungen habende, Prob. inst. 121, 11 K.: ebenso forma casualis od. casuum, Diom. 308, 8 u. 12. Prob ...
assimilis (ad-similis), e, an - od. ... ... quicquam adsimile huius facti feceris, Plaut. merc. 957. – m. Dat., forma eius assimilis illi, Cato fr.: assimilis spongiis mollitudo, Cic.: aeri assimilis capillus ...
Bildsäule , signum. simulacrum (B. eines Gottes, s. » ... ... , sculptor. – Bildschnitzerei , sculptura. – bildschön , pulcherrimus; formā conspicuus. – omnibus simulacris emendatior (z. B. mulier).
im-polītus , a, um (in u. polio), ... ... 4. – II) übtr.: a) ungefeilt, unausgebildet, ungebildet, forma ingenii admodum impolita et plane rudis, Cic.: genus hoc eorum, qui sibi ...
generōsus , a, um (genus), I) edel, 1 ... ... generosissima mala (Äpfel), Plin. – von Abstr., ortus amicitiae, Cic.: forma dicendi, vorzügliche, Cic. – 2) übtr., moralisch edel ...
quīnārius , a, um (quini), fünf enthaltend, numerus, ... ... mit fünf Abwandlungen, Prob. inst. art. 121, 10: u. so forma, Prob. cath. 33, 1 K. – subst., quīnārius, iī, ...
fürstlich , principalis; od. durch den Genet. principis (-am ... ... – principe od. rege dignus (einem Fürsten entsprechend, z.B. forma). – qui, quae, quod decet principem od. regem (den Fürsten ...
stattlich , splendidus (prächtig in seiner äußern Erscheinung, z.B. ... ... (lang u. schlank gewachsen). – von st. Figur, von st. Ansehen, formā ad dignitatem appositā (von würdevoller Gestalt, v. Menschen); procerus habitu ...
bimembris , e (bis u. membrum) = δίσωμος (Gloss.), ... ... den Zentauren (halb Mensch, halb Roß), Centauri, Sil.: u. so forma, die Zentauren, Ov.: u. subst., bimembrēs = Centauri, Verg ...
ali-quantus , a, um (alius u. quantus), bezeichnet ... ... Spalding Quint. 1, 12, 4), aliquantum ad rem est avidior, Ter.: forma aliquantum amplior, Liv.: praeda aliquantum maior, Liv.: aliquantum maior exercitus, Frontin.: ...
obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden ... ... dolo Antiphili praetoris urbe captāque obstipuerunt omnes, Liv.: obstipuit visu Aeneas, Verg.: obstipuit formā Iove natus, Ov.: quid tantis obstupescis opibus? Apul. – m. ...
conveniēns , entis, PAdi., nachaug. auch m. Compar. ... ... amic. 17: ad formam tauri c. sonus, Ov. Ib. 436 (438): forma in illam c. amplitudinem, Vell. 2, 29, 2. – m. ...
dis-similis , e, Adi. m. Compar. u. ... ... aliorum, Cic. – ε) m. in u. Akk.: aetate et formā haud dissimili in dominum erat, nicht un. gehalten gegen den H., ziemlich ...
cōnspicuus , a, um (conspicio), in die Augen fallend, ... ... novitas divitiaeque faciebant, Liv. – m. Abl. (wodurch?), conspicuus formā, Tac.: conspicui fulgore galearum, Frontin.: pater et patruus illustri laude c., ...
celebrātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... – b) gepriesen, verherrlicht, gefeiert, α) v. Lebl., forma, Sall. fr.: eloquentia, Tac.: Macedonum fortitudo, Curt. – nomine quam ...
Buchempfehlung
Der Held Gustav wird einer Reihe ungewöhnlicher Erziehungsmethoden ausgesetzt. Die ersten acht Jahre seines Lebens verbringt er unter der Erde in der Obhut eines herrnhutischen Erziehers. Danach verläuft er sich im Wald, wird aufgegriffen und musisch erzogen bis er schließlich im Kadettenhaus eine militärische Ausbildung erhält und an einem Fürstenhof landet.
358 Seiten, 14.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro