abacus , ī, m. (ἄβαξ; dah. ... ... übh. der Rechentisch, abaco et pulvisculo se dedere, sich mit Geometrie beschäftigen, Apul. apol. 16. p. 24, 7 Kr. – II ...
Kenntnis , I) das Bekanntsein mit einer Sache, die Kunde von ... ... in der Philosophie, philosophos diligenter audivisse; a philosophia instructum esse: in der Geometrie, eruditum esse geometriā: vom od. im Saitenspiel, fidibus (canere) ...
rotundus , a, um (rota), scheibenrund, im ... ... herabhangend, Quint. 11, 3, 139. – Sprichw., der Baukunst od. Geometrie entlehnt, mutat quadrata rotundis, rundet, was viereckig war, d.i. ...
quadrivium (quadruvium), iī, n. (quattuor u. via), ... ... ) übtr., die Zusammenfassung von vier Wissenschaften, von vier mathematischen (Arithmetik, Musik, Geometrie und Astronomie), Boëth. inst. arithm. 1, 1. p. 7, ...
intervāllum , ī, n. (inter u. vallus), eig. ... ... 4. – b) insbes., α) als t. t. der Geometrie, der Raum, Cic. de or. 1, 187 (Plur ...
βάσις , ἡ , 1) Tritt, Gang, ἥσυχος φρενῶν β ... ... (VII, 588), wo ein Grammatiker βάσις γραμματικῆς heißt; bes. in der Geometrie, Grundlinie, Grundfläche, τριγώνων, ἐπιπέδου , Plat. Tim . 53 c ...
ἀμβλύς , εῖα, ύ (nach Arist. Top . 1, ... ... schwach-, stumpfsichtig, ἀμβλὺ ὁρᾶν Plat. Theaet . 174 e; in der Geometrie, vom Winkel, im superl . ἀμβλυτάτη τῶν γωνιῶν Tmi . 55 ...
μάθημα , τό , das Gelernte, die Wissenschaft; Soph , ... ... . Hem . 1, 1, 7. Bei Sp . bes. Arithmetik u. Geometrie, die mathematischen Wissenschaften; daher οἱ ἀπὸ τῶν μαϑημάτων , die Mathematiker, ...
ἐπί-πεδος , von der Erde, στοαί ... ... . 6, 4, 14; τὸ ἐπίπεδον , die Fläche, bes. in der Geometrie, Ebene, Plat ., vgl. z. B. μῆκος καὶ ἐπίπεδον καὶ ...
στοιχεῖον , τό , eigtl. dim . von στοῖχος , ... ... , die Topik der Schlußarten, Arist. rhet . 2, 22; in der Geometrie die Punkte, Linien, Flächen. – Bei den Alexandrinern = Gestalt, Bild, ...