... oportuit, Ter. II) der für die Handlungsweise zur Regel gewordene Wille, A) eig., die Sitte, d.i. ... ... Colum. – b) bes.: α) gute Sitten, gute Aufführung (guter Lebenswandel), gutes Betragen (vgl. Korte Lucan. ...
... das Streben nacheinen bestimmten Zwecke: voluntas (Wille, z. B. nocendi, interficiendi). – mens. animus (der ... ... quorsum haec spectant? od. (von der Person) quid spectas?: in guter A., bono consilio od. animo: zu dieser A., ...
plēnē , Adv. (plenus), I) voll, infundere, ... ... plenissime ad me pervenit animus tuus, es ist mir vollkommen genug, wenn dein guter Wille mir entgegenkommt, Sen.: plenissime parta victoria, Vopisc.: plenissime Silanus absolutus est, ...
... Herz = der Wille, Wunsch, die Neigung, das Verlangen, ... ... Ter., Cic. u.a. – u. bono animo, in guter Absicht, Cic. de imp. Pomp. 56. Nep. Ages. 6 ...
... iudicium bonorum (die Anerkennung der Guten): voluntas publica (als ausgesprochener Wille): die öffentliche Meinung nicht achten, omnium sermonem atque existimationem contemnere: ... ... M. (Absicht), hoc nolui; haec non erat mea mens: in guter M., bono consilio: ich habe es in der ...
bereitwillig , promptus (gleich bei der Hand). – paratus ... ... od. ad alqd. – officium (Dienstfertigkeit). – studium (Eifer, guter Wille). – mit aller B., animo promptissimo od. (v. mehreren) ...