hager , gracilis (schmächtig). – macer (mager). – ein ganz h. Mensch, homo vegrandi macie torridus. – Hagerkeit , gracilitas (Schmächtigkeit). – macies (Magerkeit).
gracilis , e, schlank, schmal, im üblen Sinne hager, mager, dürr (Ggstz. pinguis, obesus), I) eig.: virgo, Ter.: corpus, Cels.: arbor, Plin.: comae, Ov.: via, Mart.: glans gracilior, Plin. ...
gracilentus , a, um (gracilis), schmal, hager, filum, Enn. ann. 253: equus, Gell. 4, 12, 2.
prae-gracilis , e, sehr schlank, sehr hager, proceritas, Tac. ann. 4, 57.
λειρός , von Hesych . ἰσχνός u. ὠχρός erkl., bleich, hager; aber λειρὰ χέων = λείριος , von der Cicade, Epigr . Zeitschr. für A. W. 1844 p. 1008.
σφηκο-ειδής , ές , wespenartig, wespenähnlich, bes. von Menschen, die wie die Wespen eine übermäßig schlanke Taille od. einen dünnen Unterleib haben, übh. schmächtig, hager. S. auch σφηκώδης .
σαρκο-λιπής , ές , von Fleisch verlassen, entblößt, dah. mager, hager, πλευρά Philp . 67 (VII, 383).
exīlis , e (exiglis v. exigo), winzig; ... ... Amm. 18, 7, 9. – II) qualitativ, a) mager, hager, schmächtig, dürr (Ggstz. plenus, pinguis), membra od. artus, ...
exiguus , a, um (exigo), knapp, I) ... ... Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) ...