aufblasen , inflare. sufflare (beide eig. u. bildl.). – ... ... , z. B. eine Blase). – jmd. au., inflare alcis animum ad intolerabilem superbiam. alcis animum flatu suo efferre (v. Glücke, das jmd. hoffärtig ...
1. at , arch. ast , Coni. = ἀτάρ ... ... , ut etc., Plaut.: at tu nauta ne parce, Hor.: at videte hominis intolerabilem audaciam, Cic. – β) bei freundlichen Wünschen, at tibi di bene ...
īn-flo , flāvī, flātum, āre, I) hineinblasen, ... ... Curt.: animos spe falsā, Liv.: Aetolos vanā spe, Liv.: eorom animos ad intolerabilem insolentiam, Liv.: u. oft inflatus m. Abl. (voll ...
stolz , superbus (hochmütig). – insolens (übermütig). – ... ... (beide v. Dingen): jmd. unerträglich st. machen, inflare alcis animum ad intolerabilem superbiam (z.B. v. Glück). – Adv .superbe; insolenter; ...
con-queror , questus sum, querī, über etw. sich ... ... Augustin. ep. 53, 5. – m. Acc., patris in se saevitiam intolerabilem, Liv.: iniqua iudicia, contumelias, Cic.: inopiam inter se, Liv.: haec ...