1. Macedo u. - dōn , donis, m. ( ... ... Vell. 1, 6, 5. Liv. 1, 1, 4. Cic. de lege agr. 1, 5: terra M., Gell. 9, 3, 1. – ...
... lex sanxit, ne etc., Cic.: quā lege videmus satis sanctum, ut cives Romani sint ii, quos Cn. Pompeius ... ... ., etw. bei Strafe verbieten, verpönen, incestum supplicio, Cic.: lege sanciri aut iure civili, Cic.: honoris cupiditas ignominiā sancitur, Cic.: quod ...
ab-ūtor , ūsus sum, ūtī, wegbrauchen, d.i. ... ... aurum, Plaut.: tantam rem patriam, Plaut.: nisi omni tempore, quod mihi lege concessum est, abusus ero, Cic. – II) bis ans Ende-, d ...
in-tono , tonuī, tonātum, āre, I) intr. donnern ... ... , Verg.: canis ingenti latratu intonuit, Plin.: eurus intonat Aegaeo, Val. Max.: lege, quanto spiritu ingentibus intonueris rebus, lies, mit welchem Geistesschwunge du deine Donnerstimme ...
Zusatz , adiectio (die Hinzufügung, als Akt; bes. das ... ... hinzugefügten Worten): mit dem Z., daß etc., eā condicione od. eā lege od. cum eo, ut etc. (unter der Bedingung, daß etc ...
1. Persēs , ae (selten ī). Dat. ī, ... ... Persam, Vell. 1, 9, 4 u. Abl. Persa, Cic. de lege agr. 2, 50 u. Gell. 6 (7), 3, 2. ...
īnfula , ae, f. (aus *ṇdh-lā, woraus *enfla, infula, zu *nedh-, binden; vgl. nodus), ... ... infulis imperii Romani venditis, v. den eig. unantastbaren Staatsländereien, Cic. de lege agr. 1, 6.
1. fatuus , a, um ( zu cōnfūto), I) ... ... mimico genere fatuam sententiam dixit, Sen. contr. 7, 5 (20), 15: lege libros omnes propheticos, non intellecto Christo, quid tam insipidum et fatuum invenies? ...
odōror , ātus sum, āri (odor), riechen, I) ... ... decemviratum suspicamini, daß ihnen dieses Dezemvirat in die Nase sticht, Cic. de lege agr. 2, 65. – d) in etwas nur riechen, ...
Sinōpa , ae, f. u. Sinōpē , ēs, f ... ... , Sinub, Form -a, Cic. II, Verr. 1, 87; de lege agr. 2, 53 (Genet. ae): Form -e, Cic. ...
ab-rogo , āvī, ātum, āre, publiz. t.t., ... ... , Liv. – übtr., übh. zunichte machen, aufheben, cum ea (lege) pudorem sanctitatemque feminarum, Liv.: Lycurgi leges moresque, Liv.: poenas sibi, ...
Labīcī (od. Lavīcī), ōrum, m. u. ... ... 4, 45, 4 u. 4, 47, 6 7. Cic. de lege agr. 2, 96: Form -icum, arva Labici, Sil. 12, ...
Teānum , ī, n. (Τέανον), ... ... bl. Teanum gen. b. Cic. Phil. 12, 27; de lege agr. 2, 86. Hor. ep. 1, 1, 86. Liv. ...
sculpo , sculpsī, sculptum, ere (verwandt m. scalpo), ... ... , 5. – II) bildl., tief einprägen, quā quidem naturae lege in animo eius sculptum sit, Apul. de Plat. 2, 20.
dē-rogo , āvī, ātum, āre, I) eig., von ... ... Cic.: cui legi obrogatum vel derogatum sit, Cornif. rhet.: der. aliquid e lege fatorum, Sen. – II) übtr., übh. von etw. hinwegnehmen ...
sānctē , Adv. (sanctus), I) heilig = ... ... Plaut. u. Ter.: pie sancteque colere naturam excellentum, Cic.: multa (in lege Iulia) sunt severius scripta quam in antiquis legibus et sanctius, Cic.: se ...
Crabra od. aqua Crabra , ein kleiner Fluß, j ... ... Rom in den Tiber ergießt, Cic. ep. 16, 8, 3; de lege agr. 3, 2, 9. Frontin. aqu. 9.
... ne u. Konj., Cic. de lege agr. 2, 21 u. 24. Quint. 5, 12, ... ... non excipi m. folg. quominus u. Konj., Cic. de lege agr. 2, 24. – excepto, quod etc., ausgenommen usw., ...
vindico , āvī, ātum, āre (= vim dico ... ... iste dolus malus et legibus erat vindicatus, ut tutela duodecim tabulis, circumscriptio adulescentium lege Plaetoriā; et sine lege iudiciis, in quibus additur EX FIDE BONA, Cic.: facinus nemini lege concessum, sed fortasse adhuc in nullo vindicatum, Cic.: acerrime maleficia, Cic.: ...
spondeo , spopondī, spōnsum, ēre (griech. σπένδω, σπονδή,), ... ... tuam gnatam filio uxorem meo? Poëta bei Varro LL. 6, 70: istāc lege filiam tuam sponden mi uxorem dari? Plaut.: Passiv, scis (Pamphilam) ...
Buchempfehlung
Simon lernt Lorchen kennen als er um ihre Freundin Christianchen wirbt, deren Mutter - eine heuchlerische Frömmlerin - sie zu einem weltfremden Einfaltspinsel erzogen hat. Simon schwankt zwischen den Freundinnen bis schließlich alles doch ganz anders kommt.
52 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für den zweiten Band eine weitere Sammlung von zehn romantischen Meistererzählungen zusammengestellt.
428 Seiten, 16.80 Euro