Kolonne , pars exercitus (Abteilung eines Heeres). – manus ... ... . marschierten die Legionssoldaten, primae legionariae cohortes ibant. – Kolonnenmarsch , agmen longum. – kolonnenweise , exercitu in partes diviso (z.B. incedere ...
per-dūro , āvī, ātum, āre, I) intr.: A) ... ... – B) fort und fortdauern, -währen, non in senectutem, Sen.: longum in aevum, Ov.: augurii perdurat honos, Stat.: quaedam amplificata in suo genere ...
ex-specto (expecto), āvī, ātum, āre, nach einem Ggstde ... ... m. folg. Acc. u. Infin.: Luna expectans Hadriam se itiner longum sermone levare, Varro sat. Men. 421: cum exspectaret effusos omnibus portis Aetolos ...
circum-eo u. circu-eo , īvī u. gew ... ... ? cui orbem terrarum circumire (auf der ganzen Welt herumzureisen) non erit longum meā causā, Plin. ep. 7, 16, 4. – b) als ...
dif-fundo , fūdī, fūsum, ere (dis u. fundo), ... ... Pompei sic late longeque diffusa laus, ut etc., Cic. – bella et paces longum d. in aevum, Hor.: ut prope in immensum diffundatur oratio mea, Plin ...
sēcrētus , a, um, PAdi. (v. secerno), ... ... Einsamkeit (abstr. u. konkr.), der abgelegene, einsame Ort, longum, Ov.: secreta Sibyllae, Verg.: ambigua secreta, zweideutige Zusammenkünfte, Tac.: ...
ex-ōrdior , ōrsus sum, ōrdīrī, I) im engern ... ... ; vgl. Cic. de or. 2, 145 u. 158: funem longum pedes LXXII, Cato r. r. 135, 4. – II) im ...
com-pēnso , āvī, ātum, āre, zwei oder mehrere Dinge ... ... wohlfeiler), Cato bei Cic. Flacc. 72: hāc hāc pergam, quā via longum compensat iter, erspart, Sen. Phaedr. (Hipp.) 89: in quo ...
commeātus , ūs, m. (commeo), I) das ungehinderte Gehen ... ... Liv. 1, 57, 4. – v. lebl. Subjj., im Bilde, longum mihi commeatum dederat mala valetudo; repente me invasit, Sen. ep. 54, ...
... – sich zu lange bei etwas au., longum esse: um mich nicht dabei aufzuhalten, ne multis morer; ne ... ... (verst. vos): um mich nicht zu lange dabei aufzuhalten, ne longum fiat: sich bei Kleinigkeiten au., morari in parvis. – 2 ...
hinziehen , I) v. tr. u. refl.: ... ... – B) v. refl. sich hinz. , a) räuml.: longum esse (lang sein, sich ziehen, v. Wege). – sich h. ...
fābulōsus , a, um, Adi. (fabula), I) mit Sagen ... ... . Quint. decl.: fabulosae altitudinis nives, Flor.: pollicitatio, Petron.: multitudo, Amm.: longum est de hac re et prope fabulosum amplius dicere, Cassian. de inc. ...
1) dauern , I) fortfahren zu sein, währen: durare. ... ... – vigere (sich lebendig erhalten, im Schwange sein). – lange d., longum, longinquum, diuturnum esse: nicht lange d., non diu manere od. ...
convīctus , ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, ... ... sobrii, temulenti, Tac.: ipsa loca gratulationum et convictuum, Sen.: trahere convictum in longum, Tac.: adhibere alqm convictibus, Tac.: convictibus sese abstinere, Corp. inscr. ...
... . epistula). – w. sein, longum esse; in einer Sache, multum esse in alqa re: zu ... ... in einem Briefe, epistulam extendere: es würde zu w. sein, longum est: um nicht w. zu sein, ne multus od. ...
trāns-curro , cucurrī od. currī, cursum, ere, I) hinüber-, hinlaufen, -fahren, 1) eig.: ad forum, Ter.: in ... ... , vorbeieilen, vergehen, aestas transcurrit, Plin. ep.: cum tempus iam longum transcurreret, Gell.
umständlich , a) in Worten etc.: accuratus ... ... agere cum alqo multis verbis: es wäre zu umst., zu etc. longum est m. folg. Infin.: um nicht umst. zu sein, ne multus sim; ne longum faciam: ich will nicht umst. sein, nolo esse longus. – ...