nāvālis , e (navis), zu den Schiffen gehörig, Schiffs ... ... Amm.: castra navalia (s. castra), Caes.: maritimus et navalis hostis, der F. der zur See und zu Schiffe kommt, Cic.: praetor navalis, Admiral, Vell.: copiae navales pedestresque, ...
nāvāle , is, n., s. nāvālis, e.
Admiral , praefectus classis; dux praefectusque classis; praetor navalis; qui classi praeest. – einen zum A. machen, praeponere alqm navibus; praeficere alqm classi: A. sein, classi praeesse, praepositum esse. – Admiralität , *toti officio maritimo praepositi. ...
Seemann , nauta (ναύτης). – ... ... s. bes. – seemännisch , nauticus (z.B. verbum). – navalis (z.B. disciplina, laus). – od. durch den Genet. ...
Seesieg , victoria navalis.
Seesoldat , miles nauticus od. classicus – im Plur. milites nautici; milites classici; auch bl. classici; copiae navales od. maritimae ... ... Seesoldaten, legio classica; legio classicorum: ein sehr guter S., peritissimus belli navalis.
Seedienst , officium maritimum (in bezug auf jede Verrichtung, die zur See obliegt). – nautica ministeria (die einzelnen Dienstverrichtungen zur See, die Geschäfte des Seedienstes). – *militia navalis (Kriegsdienst zur See).
Schiffbau , durch Umschr. mit aedificare oder fabricari naves. ... ... , ad classes (z.B. cedro uti). – Schiffbauholz , materia navalis; trabes navales; arbores navales. – Schiffbaumaterialien , materia navalis.
Schiffahrt , navigatio. navis cursus, im Zshg. auch bl. cursus (als Fahrt). – ars navalis (als Kunst). – glückliche Sch., secundus navis cursus.
Seerüstung , apparatus navalis od. maritimus.
Seeschlacht , proelium navale; pugna navalis. – Ist es = Seemanöver, s. Manöver (zur See). – die S. bei Salamis, proelium navale, quod apud Salamina factum est. – eine S. liefern, pugnam navalem od. proelium navale facere ...
Landschlacht , proelium terrestre od. pedestre. pugna pedestris (Ggstz. proelium navale, pugna navalis). – Land- oder Seeschlachten, pedestres navalesve pugnae: eine L. liefern, proelium pedestre facere.
Schiffsbalken , trabs navalis. – im Plur auch materia navalis. – Schiffsbank , transtrum.
Flottenmatrose , socius navalis. – remex de classe (als Ruderer). – die Flottenmatro. sen, classiarii. – Flottensoldat , socius navalis (Ggstz. miles legionarius). – die Flottensoldaten, classiarii. – ...
Flottenmanöver , simulacrum pugnae navalis.
Seewissenschaft , disciplina navalis.
Schiffahrtskunde , ars navalis od. navigandi. – scientia rerum nauticarum. scientia et usus rerum nauticarum (sofern sie jmd. besitzt).
Schiffsschreiber , navalis scriba.
Schiffszimmermann , faber navalis.
Schiffsbedürfnisse , ea quae ad usum navium pertinent. – Schiffsboden ... ... fundus navis. – carīna (Kiel des Schiffs). – Schiffsbrücke , pons navalis: pons navigiis compositus. – rates et lintres iunctae. – eine Sch. ...
Buchempfehlung
Grabbe zeigt Hannibal nicht als großen Helden, der im sinnhaften Verlauf der Geschichte eine höhere Bestimmung erfüllt, sondern als einfachen Menschen, der Gegenstand der Geschehnisse ist und ihnen schließlich zum Opfer fällt. »Der Dichter ist vorzugsweise verpflichtet, den wahren Geist der Geschichte zu enträtseln. Solange er diesen nicht verletzt, kommt es bei ihm auf eine wörtliche historische Treue nicht an.« C.D.G.
68 Seiten, 4.80 Euro