occīsio , ōnis, f. (occido), der Totschlag, ... ... Mord, illius, Cornif. rhet.: parentis, Cic.: ille, cuius gladio occisio erat facta, Cic.: si caedes et occisio facta non erit, Cic.: fortissimorum occisiones, Apul.: Titanum gentem occisione ...
... der an jmd. verübte M., caedes, occisio, verb. caedes et occisio alcis. caedes, quā alqs occisus est (als Niederhauung, Totschlagung desselben); ... ... . Vatermord, Muttermord, Brudermord etc. – M. und Totschlag, caedes et occisio; pugna cum vulneribus et caede (als Kampf, z. ...
Tötung , die, caedes. occīsio (das Niederhauen, der Totschlag, der von jmd. begangen wird). – trucidatio (das Niederhauen). – nex (der gewaltsame Tod, den jmd. erleidet, der Mord, der an jmd. begangen wird). – Übrig. durch ...
Mordstahl , ferrum. – Mordszene , caedes. – caedes et occisio. – Mordtat , s. Mord.
ē-ripio , ripuī, reptum, ere (ex u. rapio), ... ... 25. – bes. aus dem Leben dahinraffen-, C. Graccho similiter occisio est oblata, quae virum rei publicae amantissimum subito de sinu civitatis eripuit, Cornif ...
caedēs , is, f. (caedo), I) (v. caedo ... ... , 492), das Gemetzel, Blutbad (auch verb. caedes et occisio, caedes et strages, caedes et cruor), caedes impia od. infanda legatorum ...
erlegen , I) töten: ferire (niederschlagen, fällen, ein. ... ... im Zirkus, confector ferarum. – Erlegung , I) Tötung: caedes; occīsio. – unter E. vieler Feinde, multa cum hostium strage. – ...