perīclitor , ātus sum, ārī (periculum), I) intr.: A) einen Versuch machen, 1) im allg.: periclitemur in iis exemplis, Cic.: periclitabatur, quid nostri auderent, Caes. – 2) prägn., etwas wagen, riskieren, ...
riskieren , etwas, alqd in aleam dare; ire in aleam alcis ... ... Leben r., committere se periculo mortis: ich riskiere, etw. zu verlieren, periclitor perdere alqd. – es riskieren, aleam subire od. adire; se ...
perīculor , āri = periclitor, Cato oratt. 23. fr. 2.
perīclitātio , ōnis, f. (periclitor), der Versuch, Cic. de nat. deor. 2, 161.
perīclitābundus , a, um (periclitor), probierend, versuchend, eine Probe machend, mit Acc., puncto pollicis extremam aciem sagittae, Apul. met. 5, 23: voluntatem meam verbis inversis, Apul. apol. 72: m. Genet. sui, Apul. met. ...