philosophisch , philosŏphus. ad philosophiam pertinens (auf die Philosophie bezug habend). – subtīlis (philosophisch scharf, bestimmt, z.B. illa subtīlis definitio). – oft auch durch die Genet. philosophorum u. philosophiae. – ph. Kollegien, scholae ...
philosophē , Adv. (philosophus), philosophisch, Cic. Acad. 1, 8 ed. Halm zw.
philosophus , a, um (φιλόσοφος), philosophisch, I) adi.: sententia, Pacuv. tr. 338: physicus, Laber com. 72: scriptiones, Cic. Tusc. 5, 121 ed. Bait. u. ed. Sorof ...
philosophicē , Adv. (philosophicus), philosophisch, vivere, Lact. 3, 14, 19: dubitare, Serv. Verg. Aen. 1, 9.
philosophicus , a, um (philosophus), philosophisch, Sidon. epist. 4, 1, 3. Mythogr. Lat. 3, 6, 2. Ambros. de off. 2, 9, 49 u.a. Eccl.
philosophūmenos (filosophūmenos), on (φιλοσοφούμενος), philosophierend, philosophisch, problemata, Sen. contr. 1, 3, 8: locus, ibid. ...
ἐμ-φιλό-σοφος , der Philosophie gemäß, philosophisch behandelt, D. L . 2, 40.
κατα-φιλο-σοφέω , gegen Einen philosophisch disputiren, Arr. Epict . 4, 1, 167; τινός , Sp .; in solchen Disputationen besiegen, niederphilosophiren, Ael. H. A . 6, 56.
philosophor , ātus sum, ārī (φιλοσο ... ... Plaut. Pseud. 687. – Partiz. philosophātus , a, um, philosophisch, doctrinae hominum, Tert. de anim. 3.
λόγος , ὁ , das Sprechen u. der Inhalt des ... ... so auch λόγον ποιεῖσϑαι περί τινος , über Etwas sprechen, sich unterhalten, bes. philosophisch, Plat . oft; πρὸς ἀλλήλους , Prot . 348 a u. ...