praebeo , uī, itum, ēre (= praehibeo, von prae u. habeo), I) hinhalten, hinreichen, darreichen, os, Ter.: crus alterum, Cic.: immotam cervicem, Liv. fr.: terga, den Rücken zeigen, die Flucht ergreifen, Curt.: ...
audītor , ōris, m. (audio), I) der Hörer, der Zuhörer, auditorum prudentia, Cic.: praebeo me tibi vicissim attentum contra Stoicos auditorem, Cic.: auditores corrogare, Plin. ep ...
praebia , iōrum, n. (praebeo), das Amulett, Varro LL. 7, 107. Paul. ex Fest. 235, 3.
crēdulus , a, um (credo), I) aktiv, leichttrauend, leichtgläubig, arglos, stultus et cr. auditor, Cic.: me libenter credulum praebeo, Cic.: piscis, Ov.: armenta, Hor.: cr. alci, der einem ...
praebitio , ōnis, f. (praebeo), das Darreichen, Geben, a) ein Gastgebot, Varro sat. Men. 143. – b) die Lieferung von Staats wegen, copiarum, Iustin. 38, 10, 8: olei ...
praebitor , ōris, m. (praebeo), I) der Darreicher, Geber, usitati muneris, Ambros. de Iob et David 2, 5. § 20: epuli, Chalcid. Tim. 17 A. – II) insbes. = πάροχος, der Lieferant ...
praehibeo , uī, itum, ēre (urspr. Form v. praebeo), vorhalten, darreichen, gewähren, alci cibum, alci hospitium, vestem, aurum, Plaut.: alia verba, Plaut.
praebenda , ae, f., s. praebeo.
grātus , a, um (altind. gūrtá-ḥ, willkommen, ... ... vix satis gratus videar, Sall. fr.: si bene de me meritis gratum me praebeo (mich dankbar erweise), Cic.: subst., grātus, ī, m., ...
glauben , credere (etwas aus Überzeugung od. weil man es ... ... Athenäus glaubt, ut Athenaeus credit. – ich glaube es gern, libenter me praebeo credulum: was man wünscht, glaubt man gern, quod homines cupiunt libenter ...
1. tacitus , a, um, PAdi. (v. taceo), ... ... tacitus praeterire non possum, Cic.: contumeliam tacitus tulit, Liv.: tacitus alci os meum praebeo (zeige meine Stirn), Cic.: tacitum impellat, den, der still für ...