profugus , a, um (profugio), fernhin fliehend, das ... ... ann. 15, 1: exsul et profugus feralis illius tabulae, sich der Proskription durch die Flucht entziehend, Flor 3, 22, 2. – absol., profugus, ī, m., der ...
profuga , ae, m. (Nbf. v. profugus), flüchtig geworden, servi alieni profugae, Apul. met. 6, 4.
Emigrant , patriā oder domo profugus (als Flüchtling). – patriā extorris (als Heimatloser).
heimatlos , patriā carens, sine patria (ohne Vaterland übh.). – ... ... Vaterlandes beraubt). – sine lare (ohne Lar = ohne häuslichen Herd). – profugus (auf flüchtigem Fuße befindlich). – extorris mit u. ohne patriā, ...
Flüchtling , domo od. patriā profugus (ein Bürger, der Haus u. Hof verläßt, um einer ihm drohenden Gefahr aus dem Wege zu gehen). – fugitivus (ein Sklave, der seinem Herrn entlaufen ist). – extorris (ein Verbannter, sofern er ...
landflüchtig , profŭgus. – patriā extorris (als Verb annter, der unstet umherflüchtet). – l. werden, extorrem od. e patria terra profugere.
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... Gold haftende Glanz), Lucr. – δ) nach adjj.: ab simili clade profugus, Liv.: murus ab ingenio notior ille tuo, Prop. (vgl. Lachmann ...
ab-eo , iī, itum, īre (griech. ἄπειμι), I ... ... Sen.: ex consilio, ex regno, Liv.: ex agris atque urbibus, Cic.: qui profugus ex Africa abierat, Sall.: repente ex oculis, v. Schlangen, Liv.: ...
ex-igo , ēgī, āctum, ere (ex u. ago), ... ... peregrinatione, Sen.: omnibus scortis abiectiorem et obsceniorem vitam, Val. Max.: senectutem Cypri profugus exegit, Val. Max.: ex. vitam taetre, Cato fr.: dispersam et vagam ...