putridus , a, um (putreo), I) voll Fäulnis, faul, angegangen, morsch, dentes, Cic. Pis. 1: nimis iam putrida membra, Lucan. 2, 141: iam pro putrido his piscis occisus est, Sen. nat. qu. 3, 18, ...
faul , I) in Fäulnis übergegangen: a) eig.: putidus (v. Fleisch, Obst etc.). – putridus (verfault, morsch, angegangen, v. Zähnen, v. einem Hause etc.). – cariosus (morsch). – vitiatus (angegangen, vom Fleisch u. ...
piscis , is, m. (zu gotisch fisks, ahd. ... ... , Sil.: p. multinummus, Varro fr.: pisces minuti, Varro fr.: p. putridus, Sen.: p. apriculus, Apul.: p. aurata, Goldbrassen, Apic.: ...
morsch , puter oder putris. putridus (verwest, faul u. dah. morsch, z.B. putris navis, funis: u. putria saxa: u. putridum aedificium: u. putridi dentes). – marcidus (mürbe, z.B. vetustate marcidi ...
verwest , putrĭdus; in tabem resolutus.
vermodern , situm ducere (Moder annehmen). – situ corrumpi (vom Moder verdorben werden). – putrescere (morsch, faul werden, bes. auch von Kleidern). – vermodert , situ corruptus. – putrĭdus (morsch, faul).
verfaulen , putrescere; putrefieri. – verfault , putrefactus; putrĭdus.