queo , īvī u. iī, itum, īre (Anom.), ... ... Kraft haben, imstande sein), gew. mit der Negation, non queo (bes. bei Cic., der ... ... sentire dolorem, Lucr.: talis inter viros amicitia tantas opportunitates habet, quantas vix queo dicere, Cic.: non queo reliqua scribere, Cic.: nec credere quivi, Verg.: ut vis a censoribus ...
ne-queo , īvī u. iī, itum, īre, nicht können, nicht ... ... – Für die 1. Pers. Präs. nequeo sagt Cic. immer non queo (doch hat sein Zeitgenosse Cornif. rhet. 4, 12 nequeo). – ...
queēns , s. queo a. E.
quiēns , s. queo /.
quitus , a, um, s. queo.
queentia , ae, f. (queens v. queo), das Können, Vermögen, Quint. 2, 14, 2 H.
fortschreiben , I) v. intr.: ich kann nicht s., non queo plura iam scribere. – II) v. tr. transscribere (z.B. nomen in alqm).
quam , Adv. (Akkusativform von qui, analog mit tam ... ... So, mit u. ohne tam, namentlich α) bei possum (queo), zB. tam consimilis (imago) est, quam potest, so ähnlich ...
... – außerstande sein, zu etc. , nequeo od. non queo, -non possum, m. folg. Infinit. (ich kannnicht, s. »können« den Untersch. v. possum u. queo); non data est potestas od. copia mit. folg. Genet. ...
aequus (aecus), a, um, Adj. m. Compar. ... ... gentium Bomilcar, Sall.: contra scriptum de aequo et bono dixit, Cic.: neque quicquam queo aequi bonique ab eo impetrare, auf dem Wege der Billigkeit, -der Güte ...
... Ansehen, Macht, Einfluß etc., bezeichnet, hingegen queo, ich bin imstande, sich nur auf die Qualifikation zu etw. bezieht. Auch ist bemerkenswert, daß queo bei den besten Prosaikern nur in negativen Sätzen vorkommt, d ... ... – ich kann nicht, non possum; non queo od. nequeo. – ich kann nichtmehr, ...
tempero , āvī, ātum, āre (v. 1. tempus, ... ... indignatiunculam non possum mihi temperare, quo minus apud te effundam, Plin. ep.: non queo mihi temperare, quo minus ad hoc pertinentia ipsa Censorii Catonis verba ponam, Plin ...
fürwahr , a) versichernd: profecto (zuverlässig, in der Tat, ... ... B. in his est enim aliqua obscuritas: u. enim vero satis mirari non queo). – b) einräumend: equidem (freilich, allerdings, bei Cicero nur ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... ut oportuit, oscula ferrem, Ov.: im Passiv, contineri, quin complectar, non queo, Plaut. – im Passiv im Zshg. absol., equidem cupio (sc. ...