sānctimōnia , ae, f. (sanctus), I) die Heiligkeit, Ehrwürdigkeit, ... ... pudori et sanctimoniae, Cic.: virgo priscae sanctimoniae, Tac.: quid mihi cum ista summa sanctimonia (Gewissenhaftigkeit) et diligentia, Cic.
Reinheit , munditia. mundities (Sauberkeit). – integritas (unversehrter ... ... des Wandels). – castitas. castimonia (Unbeflecktheit, sittliche Reinheit). – sanctitas. sanctimonia (Gottgesälligkeit in Gesinnung und Wandel). – R. des Himmels, caeli serenitas ...
Feierlichkeit , I) das Feierliche, Erhabene als Eigenschaft eines Gegenstandes: sanctitas (in bezug auf das Erhabene). – sanctimonia (heilige F.). – gravitas (in bezug auf den damit verbundenen Ernst). – splendor (in bezug auf den Glanz). – ...
sānctimōniālis , e (sanctimonia), heilig, fromm, v. Klosterleben, vita, Klosterleben, Cod. Iust.: mulier, Nonne, Cod. Iust.: dies. bl. sanctimonialis, Augustin. epist. 35, 2 u.a. Eccl.
Unsträflichkeit , innocentia (Unschuld, Unbescholtenheit). – integritas (Untadelhaftigkeit in sittlicher Hinsicht). – sanctitas (Gottgefälligkeit, Tugendhaftigkeit). – U. des Wandels, integritas oder sanctitas vitae; verb. integritas atque innocentia: U. des Sinnes, sanctimonia.
Unverdorbenheit , integritas (sowohl physische als moralische). – sanctitas (moralische Reinheit). – U. des Herzens, sanctimonia.
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... , Cic.: u. (mit Lebl.) quid mihi, inquit, cum ista summa sanctimonia ac diligentia? Cic. – orationem habere cum multitudine, Cic.: agere cum alqo ...
Tugend , virtus (höchster Grad der Vollkommenheit, sowohl im allg. ... ... an sich). – honestas (die Sittlichkeit in Gesinnung u. Handlungsweise). – sanctimonia (tugendhafte Gesinnung). – pudicitia (die Keuschheit einer Frauensperson, als größte ...
religio , ōnis, f. (*religo, ere, wov. religens), ... ... den etwas hat, die Heiligkeit, einer Pers., deorum religio et sanctimonia, Cic.: magistratus religione inviolati, Cic.: magnam possidet religionem paternus maternusque sanguis, ...
tugendhaft , virtute praeditus oder ornatus (mit höchst vollkommenen Eigenschaften ... ... eine t. Handlung, honeste od. recte factum: t. Gesinnung, sanctimonia: sehr t. sein, singulari od. eximiā virtute esse: virtute ...
Frömmigkeit , pietas mit u. ohne erga deum. animus pius ... ... Numae Pompilii). – sanctitas (gottgefälliger Wandel); verb. pietas et sanctitas. – sanctimonia (tugendhafte Gesinnung, Unschuld). – Fr. gegen die Götter üben, deos ...
unsträflich , innocens (unschuldig im Wandel, unbescholten, von Pers.). ... ... sanctitas: ganz unst. im Wandel, vitā innocentissimus: unst. Gesinnung, sanctimonia. – Adv . integre; sancte. – unst. leben (ein ...