cōgnōmen , minis, n. (co und gnomen = nomen), ... ... deferre alci, Tiber. bei Suet.: c. addere alci, Liv.: cognomen habere Sapientis, Cic.: Tarquinius, cui Superbo cognomen facta indiderunt, Liv.: inde Salinator Livio ...
dominium , iī, n. (dominus), die Herrschaft, ... ... . vet.: possessionem usus fructus, non etiam dominium adipisci, ICt.: etiam sic omnia sapientis esse dico, ut nihilominus proprium quisque in rebus suis dominium habeat, quemadmodum sub ...
turgēsco , ere (Inchoat. v. turgeo), I) intr. ... ... .: a) leidenschaftlich aufschwellen, aufwallen, in Zorn geraten, ergrimmen, sapientis animus numquam turgescit, numquam tumet, Cic.: cor meum penitus turgescit tristibus iris, ...
pernocto , āvi, ātūrus, āre (pernox), I) die Nacht ... ... stramentis perpetem, Plaut. – im Bilde, haec studia pernoctant nobiscum, Cic.: sapientis animus cum his habitans pernoctansque curis, Tag und Nacht mit solchen Forschungen beschäftigt ...
cupiditās , ātis, f. (cupidus), die Begierde, ... ... (Ggstz. inflammare), Cic.: illae leges cupiditates nostras libidinesque moderantur, Plin. pan.: sapientis animus numquam cupiditate movetur, Cic. – ne qua oriatur pecuniae cupiditas, Caes. ...
vertragen , I) v. tr.; z.B. die Augen können das Licht nicht v., oculi lumen refugiunt: die Augen können ... ... Infin.: es verträgt sich nicht mit dem Charakter eines weisen Mannes zu etc., sapientis non est m. Infin.
... Ei. des Weisen, zu etc., sapientis est proprium (d. i. es ist ihm eigen, man ... ... das ist die Ei., das sind die Ei. eines Weisen, illud est sapientis; sunt illa sapientis: er besitzt viele Ei., die so glänzend ...
inter-scindo , scidī, scissum, ere, auseinander reißen, einreißen, ... ... amoris, Gell. 12, 1, 21: imperfectis (Dat.) adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur (ist eine ununterbrochene) gaudium, Sen. ep. 72, 4 ...