conclūdo , clūsi, clūsum, ere (con u. cludo = claudo), verschließen = beischließen, einschließen, beistecken, einsperren, ... ... , Paul. b. Augustin. serm. 322. – / Solözist., conclausa semina, Col. 3, 12, 2.
dē-genero , āvi, ātum, āre (degener), ... ... – b) v. Lebl.: poma degenerant sucos oblita priores, Verg.: frugum semina mutato solo degenerant, Flor.: sata quaedam caelo terrāque degenerant, Quint.: semina vidi lecta diu et multo spectata labore degenerare, Verg.: quamvis celerius locis ...
ministro , āvi, ātum, āre (minister), I) an die ... ... equus terga ministrat, reicht zum Aufsitzen dar, Val. Flacc.: nova cotidie bello semina (Elemente) ministrat, Tac. hist. 2, 76. – v. ...
con-volvo , volvī, volūtum, ere, I) fortwälzen, fortrollen ... ... unordentlich durcheinander gewälzte, Sen. – m. ex u. Abl., ignis semina e nubibus c. (v. den Winden), Lucr.: m. in ...
in-olēsco , olēvī, olitum, ere, I) intr. in ... ... übtr., natura induit nobis inolevitque amorem nostri et caritatem, Gell.: eiusmodi semina nostri amoris inolesti, Auson.: lepra vetustissima iudicabitur atque inolita cuti, Vulg. – ...
cō-gnātus , a, um (gnatus = natus von nascor), ... ... u. Pflanzen, Plin.: u. poet. v. Lebl., tellus cognati retinebat semina caeli, Ov.: c. moenia Baccho, Stat. – II) übtr., ...
abs-trūdo , trūsī, trūsum, ere, eig. wegstoßen, ... ... abstrusus terrae, Vell.: abstrusus gestatoriā sellā, Suet.: silicis venis abstrusus ignis, Verg.: semina flammae abstrusa in venis silicis, Verg. – übtr., in profundo veritatem ...
trāns-fero (trāfero), trānstulī, trānslātum u. trālātum, trānsferre, ... ... 4. – 2) insbes.: a) Gewächse versetzen, aussetzen, semina e terra in terram, Varro: brassicam, Colum.: ex arbore in arborem, ...
cōn-suēsco , suēvī, suētum, ere, beigewöhnen, I) v ... ... m. folg. Infin., rusticos c. circa larem domini semper epulari, Col.: semina c. falcem pati, Plin. – / Perf. oft zsgz. consuesti, ...
thēsaurus (in den besten Hdschrn. u. in Inschrn. thēnsaurus ... ... in his operibus thesauri sunt civitatibus in necessariis rebus a maioribus constituti, Vitr.: condere semina in thesauros cavernarum, Plin.: condere in thesauris maxilarum cibum, Plin.: in thesauris ...
discordia , ae, f. (discors), I) die Uneinigkeit ... ... . hist. 1, 53, 7. Kritz Tac. Agr. 16, 5), semina (die Elemente) discordiae, Tac.: ne proceres gentium propinquis nuntiis ad discordias ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... cum convaluerunt arbores, Varr.: non convalescit planta, quae saepe transfertur, Sen.: semina non ante convalescunt ac prosiliunt (schießen auf), quam etc., Col.: atrum ...
familiāris , e (familia), I) zu den Sklaven-, zum ... ... Suet.: ars familiaris Italiae, in It. einheimisch, Plin.: quae (peregrina semina) minus sunt familiaria nostro solo quam vernacula, schickt sich nicht so gut ...
einstecken , I) in etwas stecken: condere in alqd (beistecken ... ... etc., z.B. in lacinia [Zipfel der Toga] ex mensa secunda semina [Obstkerne]. – das Schwert einstecken, gladiumcondere; wieder, gladium in ...
inter-vello , vellī, vulsī, vulsum, ere, I) mitten herausreißen, übtr. bei Quint. 10, 7, ... ... als t. t. der Landw., auslichten, ausschneiteln, ausästen, semina, Colum.: arbores, Colum.: poma, Plin.