nī , Adv. u. Coni., I) altert. = ... ... .: bei Späteren auch mit non verb., quidni non timeat, qui mori sperat? gewiß fürchtet, Sen. γ) ironisch, warum nicht gar? ...
spēro , āvi, ātum, āre, etwas (Günstiges od. Ungünstiges) ... ... Praes. od. Perf., itaque alvom prodi speravit nobis salsis poculis, Plaut.: sperat se a me avellere (rus), Ter.: spero ex hoc ipso non esse ...
af-flo (ad-flo), āvī, ātum, āre, I) ... ... Quint. – b) tr.: α) zuwehen = zubringen, zutragen, sperat sibi auram posse aliquam afflari voluntatis dissensionisque eorum, qui etc., Cic.: rumoris ...
hoffen , sperare. – zuversichtlich. mit Gewißheit, fest h., ... ... od. mit Akk. u. Infin. Fut. Akt. (z.B. adulescens sperat diu se victurum esse, hofft auf ein langes Leben); spem habere alcis ...
myrīcē , ēs, f. u. myrīca , ae, f ... ... Bezeichnung des Widernatürlichen, Verg. ecl. 8, 54: ebenso si quis idem sperat, iacturas poma myricas speret, Ov. art. am. 1, 747.