... ; od. (im Latein. als Parenthese) ut opinio mea est; ut (quantum) opinio mea fert: ut mihi quidem videtur; quantum equidem iudicare possum; ut nos iudicamus; sicut ego aestimo; ut opinor u. bl. opinor ...
... utiquam ingenio est senex, Plaut.: quapropter haec res ne utiquam neglectu est mihi, Ter.: monebas de Q. Cicerone, ut eum quidem neutiquam relinquerem, Cic.: Syphax vetere se continebat regno neutiquam quieturus, Liv. ... ... filium tuum quod redimere se ait, id ne utiquam mihi placet, Plaut.: usque illud visum est ...
... Inscr. – m. folg. ut u. Konj., optavit, ut in currum tolleretur, Cic.: numquam ... ... ne quis iuvenum currat velocius, optat, Ov. – m. folg. ut ne u. Konj., maxime fuit ... ... durch pro m. Abl., ut facis, pro amicis bene optes, M. Aurel. bei ...
... .B. alcis vitam). – vota facio, ut etc. (ich tue Gelübde mit dem Wunsche, daß ... ... w., daß etc., optandum est, ut etc.: es ist (wäre) od. steht kaum zu ... ... . steht wohl kaum zu w., daß etc., vix nobis optandum videtur, ut etc. – jmdm. etwas w., alci alqd optare ...
... habe für nötig erachtet, mihi faciendum putavi: es ist leicht zu e., in promptu est. ... ... tens, meinem E. nach, (ex od. de) meā sententiā; ut mea fert opinio; ut mihi quidem videtur; quantum equidem iudicare possum.
... Varro r. r. 2, 11, 9: ita ieiunus, ut ne aquam quidem gustarim, Cic.: Fames, Ov.: os, Plin.: saliva ... ... . ep. 15, 4, 14: nam mihi paulo hoc volgatius et ieiunius videtur, Fronto ep. ad Anton. imp. et inv. 2, ...
... , Tac.: auctores sponsoresque pacis, Liv.: forum, quod mihi templum quoddam pacis videtur, Ps. Quint. decl. – m. Ang ... ... pacis, Liv.: docebo ne coagmentari quidem posse pacem, Cic.: colere cum fide pacem, Liv.: componere pacem ... ... convenit, Sall., pax convenit cum alqo, Liv.: convenit mihi cum alqo de pace, Iustin.: cupere pacem, Sall. u. ...
... plus satis, Ter.: da mihi hoc, iam tibi maximam partem defensionis praecideris, Cic. – dah. ... ... admonendi, Cic. – b) bei Adii.: non scire quidem barbarum iam videtur, Cic. – bes. beim Compar. = ... ... non iam, eben nicht, Cic.: ut iam = daß gerade, oder = wenn schon, wenn ...
... ipsis iure incommodi cadere possit, Cic.: insperanti mihi cecidit, ut etc., Cic.: hoc cecidit mihi peropportune, quod etc., Cic.: nihil mihi optatius cadere potest, quam ut etc., Cic.: qua in re mihi videtur illud perquam venuste (ganz allerliebst) cecidisse, ...
... . Lucr. 6, 231), adhuc curavi unum hoc quidem, ut mihi esset fides, Ter.: ex coriis utres uti fierent ... ... an das K., Cic.: omnino de tota re, ut mihi videtur, sapientius faceres, si non curares, Cic.: vides, ...
... tacere possis, Ter.: concede, ut impune emerit, modo ut bonā ratione emerit, Cic. – quos, ... ... Cic. – dah. in abgekürzten Sätzen, videtur opprimi posse, modo ut urbe salvā, Cic. – bonis ... ... – non m. facere, sed ne cogitare quidem audebit, Cic.: itaque mihi venire in mentem nihil potest, non ...
... ich nicht daran erinnert worden wäre, non mihi nisi admonito in mentem venisset: die wichtigsten Tugenden müssen ... ... forte – wenn anders, wenn nämlich , si quidem. – wenn ja, wenn anders (um einen vorhergehenden Ausdruck zu ... ... es wie es wolle). – auch wenn = gesetzt daß etc., ut mit Konj. (s. Liv. 38, ...
... qui erit rumor populi?: was sagst du d.? quid tibi videtur? quid censes? – dazuzählen , s. mitrechnen. – II) ... ... promisit: dazu ist es auch nicht einmal notwendig, tum etiam ne necessarium quidem est. – dazu kommt noch, huc ...
... Cic. u. Liv.: res et fortunae tuae... quae quidem cotidie faciliores mihi et meliores videntur, Cic. – in bonam partem, ... ... ist am geratensten) m. folg. ut u. Konj., Plaut. trin. 486. Callistr. dig. ... ... , 13: u. hoc mihi factu est optimum m. folg. ut u. Konj., Plaut ...
... folg. Finalsatz (m. ut u. Konj.), missus sum, te ut requirerem, Ter. – ... ... provinciam curarit, sanguinem miserit, quicquid potuit, detraxerit, mihi tradiderit enectam, das Blut ausgesaugt, Cic. ad Att. 6, ... ... As. amitte, sine. Di. amitto intro. As. ad te quidem.... Di. uno verbo ...
... ., quae quibusdam admirabilia videntur, Cic.: a natura mihi videtur potius quam ab indigentia orta amicitia, ... ... m. persönl. Dat., divitior mihi et affluentior videtur esse vera amicitia, Cic. – δ) mit ... ... Infin. = es hat den Anschein, non mihi videtur, ad beate vivendum satis posse ...
... quid me oportet Tullium pro Tullio facere? Ac mihi magis illud laborandum videtur, ut etc., Cic.: atque hic tantus vir tantisque bellis districtus nonnihil ... ... so verb. atque (ac)... quidem: Tun vidisti? SC. Atque his quidem oculis, Plaut.: quo si ...
... potius excogita, Cic. ep.: ut ne esset spatium cogitandi ad disturbandas nuptias, Ter.: quod ad perniciem ... ... ad salutem convertit, Nep. – g) m. ut od. ne u. Konj., darauf ... ... im Auge haben, neque iam, ut aliquid acquireret proelioque hostes lacesseret, sed ut incolumem exercitum Agedincum reduceret, cogitabat ...
... sich nicht einmal d. daß etc., ne in cogitationem quidem cadit, ut etc.: denke direinmal, du seist ich, eum ... ... Parenthese), credo; puto od. ut puto; opinor od. ut opinor. – 2) im ... ... et sentire et iudicare: ebenso d., idem sentire; idem mihi videtur; als jmd., ...
... = zusammenziehen, libenter etiam copulando verba iungebant, ut sodes pro si audes, sis pro si ... ... verknüpfen, fester knüpfen, befestigen, collegii coniunctio non mediocre vinculum mihi quidem attulisse videtur ad voluntates nostras copulandas, Cic. – quin illi remittendo de ...
Buchempfehlung
»Wenn die Regeln des Umgangs nicht bloß Vorschriften einer konventionellen Höflichkeit oder gar einer gefährlichen Politik sein sollen, so müssen sie auf die Lehren von den Pflichten gegründet sein, die wir allen Arten von Menschen schuldig sind, und wiederum von ihnen fordern können. – Das heißt: Ein System, dessen Grundpfeiler Moral und Weltklugheit sind, muss dabei zum Grunde liegen.« Adolph Freiherr von Knigge
276 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro