ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... ut ante, quam rogatio lata esset, nulla res ageretur, Cic.: omnia potius actum iri, quam de provinciis, Cic.: u. so de pace, de condicionibus ...
2. īris , is u. idis, Akk. im ... ... 27: irin, Cass. Fel. 34. p. 74, 13: Abl. iri, Cato r. r. 107, 1. Plin. 15, 30: iride, ...
1. Īris , idis, f. (Ἶρις), ... ... ; Irin u. Irida, Apul. de mund. 16. – Vok. Iri, Verg. Aen. 9, 18. Ov. met. 11, 585.
video , vīdī, vīsum, ēre ( altindisch véda, ich weiß ... ... videamur, Cic.: quod utile videretur, Cic.: multo rem turpiorem fore et iniquiorem visum iri intellegebant, Cic.: ex quo illorum beata mors videtur, horum vita laudabilis, Cic ...
dīsco , didicī, ere ( zu διδάσκω), lernen, kennen ... ... femineis quid tela virilia praestent, Ov.: cum discere velim, an sententias dividi, an iri in singulas oportuerit, Plin. ep. 8, 14, 24: se experiendo didicisse ...
trādo (transdo), didī, ditum, ere, übergeben, I ... ... u. Infin., Liv. 5, 21, 16. – hoc posteris memoriae traditum iri m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 3, 67, ...
noceo , cuī, citum, ēre (verwandt mit neco), I) ... ... nihil ab istis noceri potest, Cic. Cat. 3, 27: ipsi nihil nocitum iri, werde kein Leid geschehen, Caes. b. G. 5, 36, ...
arguo , uī, uitūrus, ere (v. ἀργός), im ... ... Pseud. 746 (s. argūtus a. E.): 1. Supin., argutum iri, Paul. ex Fest. 27, 3 (vgl. Prisc. 10, 12 ...
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... . – fulmen detulit in terram mortalibus (den St.) ignem primitus, Lucr.: Iri, decus caeli, quis te mihi nubibus actam detulit in terras? Verg. – ...
2. prae-sto , stitī, stitum (u ... ... Ulp. dig. 22, 1, 37. – Infin. Fut. Pass. praestatum iri, Pompon. dig. 18, 1, 66 pr., praestitum iri, Iavolen. dig. 18, 4, 10. – Partiz. Perf. ...
cōn-fīdo , fīsus sum, ere, vertrauen, sich fest verlassen ... ... innoxium se rei capitalis argui, Liv.: nisi confideret eum consensu populi Romani consulem declaratum iri, Liv.: quod Romanos re frumentariā intercludi posse confiderent, Caes.: quod aliquando se ...
prīscus , a, um (v. prīs, dem griechischen ... ... credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris, Cic.: quod loquitur priscum visum iri putat, altertümlich, Cic. – dah. L. Tarquinius Priscus, ...
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... regione), Caes.: erat iter a proposito diversum (ganz anderer), contrariamque in partem iri videbatur, Caes. – b) prägn.: α) nach einer ganz andern ...
quam-quam , Coni., wenn auch noch so, deutsch ... ... , tamen hoc nomen beati longe et late patet, Cic.: quamquam nonnullis leve visum iri putem, obgleich es nach meiner Meinung so manchem unerheblich scheinen dürfte, Nep ...
per-turbo , āvī, ātum, āre, ganz-, sehr verwirren, ... ... animo, Caes. u. Auct. b. Alex.: vestro clamore perturbatum iri, Cic.: cum sit iis propositum non perturbare animos sed placare potius, Cic. ...
rūsticānus , a, um (rusticus), das Land od. ... ... rusticanus, Cic.: sum quidam rusticanus upilio, Apul.: illud, quod loquitur, priscum visum iri putat, si plane fuerit rusticanum, Cic. – r. tugurium, Bauernhütte, ...