catasceua , ae, f. (κατασκευή) I) die Bekräftigung durch Gründe (Ggstz. anasceua [ἀνασκευή], die Widerlegung durch Gründe), rhet. t. t., Suet ...
antisigma , matis, n. (ἀντίσιγμα), I) das Buchstabenzeichen X, das der Kaiser Klaudius im Latein. für ps (das griech. ψ) einführen wollte, Prisc. 1, 42; vgl. Schneider Gr. ...
petasātus , a, um (petasus), im Reisehute = reisefertig, Varro sat ... ... Cic. ep. 15, 17, 1. Suet. Aug. 82, 1: Mercurius petasatus et caduceatus, Corp. inscr. Lat. 5, 194*.
altisonus , a, um (alte u. sono), hoch-, von der Höhe herabtönend, Enn. ann. 575 V.; tr. 8 u. 177: v. Jupiter, Cic. poët. de div. 1, 106. Sen. Herc. Oet. ...
Petosīris , idis, m., ein ägyptischer Mathematiker und Astrolog von großem Ansehen, Plin. 2, 88 u. 7, 160. Firm. math. 4. praef. – appellat. = ein großer Mathematiker, -Astrolog, Iuven. 6, 581.
vītisator , ōris, m. (vitis u. sator), der Weinpflanzer, Verg. Aen. 7, 179: v. Bacchus, Acc. tr. 241. Anthol. Lat. 574, 1 (751, 1): v. Saturnus, Arnob. 3, 29 ...
antistita , ae, f. (antistes, w. vgl.), die Tempelvorsteherin, Oberpriesterin, unica, Acc. fr.: Veneria, Plaut.: fani, Cic.: Phoebi, Kassandra (als Weissagerin), Ov.: Cybeles, Ps. Verg. Cir.
octasȳlos , on (ὀκτάστυλος), achtsäulig, Vitr. 3, 2, 7 sq. u. 3, 3, 7.
catastēma , atis, n. (κατάστημα = κατάστασις), der gewöhnliche Stand der Gestirne, Veget. mul. 1, 17, 5.
octasēmus , a, um (ὀκτάσημος), t. t. der Metrik, achtzeitig, Mart. Cap. 9. § 985.
obtūsitās (obtūnsitās), ātis, f. (obtusus), die Stumpfheit, Chalcid. Tim. 21 u. 22. Isid. de nat. rer. 11, 1.
antiscius , a, um (ante u. scio), vorherwissend, et ceteri eius artis antiscii, Firm. math. 4. praef. p. 84, 10.
Antissaeī , ōrum, m., die Einw. von Ant., die Antissäer, Liv. 45, 31, 14.
satisdatō , s. satis-do.
1. intestīna , ōrum, n., s. intestīnus.
2. intestīna , ae, f., s. intestīnus.
Astusapēs , ae, s. Astapus.
antisigma Auflösung: 23 x 31 Pixel Folgende Artikel verwenden dieses Bild: antisigma C [1] ...
... nec grandiri frugum fetum posse nec mitiscere, Pacuv. fr.: uvas a sole mitescere tempus est, Cic. fr. ... ... , Ov. – 2) zahm-, friedsam werden, ferae quaedam numquam mitescunt, Liv.: nolite existimare beluas tantum recens captas feritatem illam silvestrem primo servare, deinde, cum diu manibus humanis alantur, mitescere, Liv. – ingenium ...
... pratis diffunditur et patescit, Plin. ep.: patescens fungus, Plin. – b) übtr., offenbar werden, sich offenbaren, ans Tageslicht kommen, quorum vitia retractando patescunt, Sen.: Danaûm patescunt insidiae, Verg. (aber Cic. Phil. ... ... perangusta, deinde paulo latior patescit campus, Liv.: neque enim poterat patescere acies, Tac.: latius patescente imperio, Liv ...
Buchempfehlung
Der aus Troja zurückgekehrte Agamemnon wird ermordet. Seine Gattin hat ihn mit seinem Vetter betrogen. Orestes, Sohn des Agamemnon, nimmt blutige Rache an den Mördern seines Vaters. Die Orestie, die Aischylos kurz vor seinem Tod abschloss, ist die einzige vollständig erhaltene Tragödientrilogie und damit einzigartiger Beleg übergreifender dramaturgischer Einheit im griechischen Drama.
114 Seiten, 4.30 Euro