Nabataeī (Nabathaeī), ōrum, m. (Ναβα ... ... regna, Ov. – subst., Nabataea, ae, f. (Ναβαταία), das Land der Nabatäer, Plin. 21, 120. – B) Nabathēs , ae ...
sarabāra , ae, f. u. sarabāra , ōrum, n., die langen weiten Beinkleider, Pluderhosen der Perser, P. Syr. com. 19 ed. Ribb. 2 Tert. de pall. 4 u. de res. carn. ...
saraballa (sarabala), ōrum, n. u. saraballae , ārum, f. = sarabara, Itala Daniel in Hieron. epist. 1. no. 9: Form -ballae, Augustin. de magistr. 33.
domo , domuī, domitum, āre (altind. damāyáti, bezwingt, bewältigt, griech. δαμάω, ahd. zemmen, nhd. zähmen), zähmen, bändigen, I) eig.: a) Tiere u. (poet.) deren Glieder, beluas, Cic.: ...
hālo , āvī, ātum, āre, I) intr. hauchen, duften, arae sertis recentibus halant, Verg.: aurae, quae de gelidis halabant vallibus, wehten, Ov. – II) tr. aushauchen, ausduften, ...
Aulis , idis, Akk. ida, idem u. in, ... ... sich die gegen Troja vereinigte Flotte der Griechen versammelte, j. Vathi od. Karababa, Verg. Aen. 4, 426. Cic. Tusc. 1, 116: griech ...
Pherae , ārum, f. (Φεραί), I) Stadt in Messenien, am kleinen Flusse Neda, in der Nähe des jetzigen Kalamata, Nep. Con. 1, 1. – II) die bedeutendste Stadt in ...
camero (camaro), ātus, āre (camera, camara), wölben, überwölben, nidum camarare ab (gegen) imbri, Plin. 10, 97: tecta camerata, Serv. Verg. Aen. 2, 487. – übtr., cameratum elogium, ein künstlich aufgebautes Lob, ...
... der Syrakusier, j. Camerina od. Camarana, Ov. fast. 4, 477 (Akk. -an). Plin. ... ... Feinde einen Weg in die Stadt bahnten, j. Lago di Camarana, Verg. Aen. 3, 701. Sil. 14, 198. Claud. ...
Catabanēs , um, m. u. Catabanī , ōrum, m. (Καταβανεις), ein Hauptvolk Arabiens, das mit den in seinem Lande wachsenden Myrrhen u. andern Spezereien einen starken Handel trieb, Plin. 5, ...
... unbesetzt-, herrenlos-, erledigt sein, bona vacabant, ICt.: bona vacantia, ICt.: u. so ut populus vacantia ... ... Liv. – v. lebl. Subjj., haec a custodiis classium loca maxime vacabant, Caes.: v. der Zeit, nullum tempus illi umquam aut a ...
... pavimenta vino, Cic.: arva amnibus, Ov.: rura plenis fossis, Verg.: natabant domus sanguine parvulorum, Augustin. serm. 3, 2 Mai. – β) absol., plana natant, Sil.: cuncta natabant, von Regen, Lucan. – b) von den Augen, ...
1. paro , āvī, ātum, āre ( zu pario), I ... ... parabam, Cic.: qui in Apuliam ad concitanda servitia proficisci parabat, Sall.: Labienum adoriri parabant, Caes.: caput multa parantis dicere deturbat terrae, Verg. – c) m ...
aedēs u. aedis , is, f. (wohl urspr ... ... ein in Tempelform aufgerichteter Überbau, unter dem die Leiche Cäsars ausgestellt war, Trauergerüst, Katafalk, Suet. Caes. 84. – II) Plur. tantum, aedēs, ium, ...
animus , ī, m. (griech. ἄνεμος, Wind, Hauch ... ... , Sall.: ne super fortunam animum gereret; non omnia omnibus cupiunda, Sall. – Damarata uxor, filia Hieronis, inflata adhuc regiis animis ac muliebri spiritu, Liv.: haec ...
Nāzara , ae, f. u. gew. Nāzareth , indecl ... ... .a. – Dav.: A) Nāzaraeus , ī, m., der Nazaräer Vulg. genes. 49, 26 u.a. – B ...
Patara , ōrum, n. (Πάταρα, ... ... ;ταρηΐς), patarëisch, Avien. – D) Patarānī , ōrum, m., die Einwohner von Patara, die Pataraner, ...
malaxo , āvī, ātum, āre (μαλάσσω, s. Varro LL. 6, 96), ... ... aquā diu malaxatus, Isid. orig. 20, 2, 16: haec cum bene fuerint malaxata, impones, Th. Prisc. 4, 1.
... . 2, 14 Z. – β) Chananaeus, ī, m., der Kananäer (kollektiv), Eccl.: Plur. Chananaeī, ōrum, m., die Bewohner von Kanaan, die Kananäer, Eccl. – B) Chananītis , tidis, f., kananitisch ...
cūstōdia , ae, f. (custos), die Wache, Hut ... ... tradere III cohortibus custodiam navium longarum, Caes. – haec a custodiis classium loca maxime vacabant, Caes. 2) meton.: a) die Wache ...
Buchempfehlung
Die neunzehnjährige Else erfährt in den Ferien auf dem Rückweg vom Tennisplatz vom Konkurs ihres Vaters und wird von ihrer Mutter gebeten, eine große Summe Geld von einem Geschäftsfreund des Vaters zu leihen. Dieser verlangt als Gegenleistung Ungeheuerliches. Else treibt in einem inneren Monolog einer Verzweiflungstat entgegen.
54 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für den zweiten Band eine weitere Sammlung von zehn romantischen Meistererzählungen zusammengestellt.
428 Seiten, 16.80 Euro