taeda (tēda), ae, f. (verw. m. ... ... arsi, ardet ut ad magnos pinea taeda deos, beim Dienste der gr. G., Ov. – bes. die Hochzeitsfackel, Brautfackel, taeda iugalis, Ov.; u. bl. taeda, Catull. u. ...
cauda , ae, f. (vgl. litauisch kutas, ... ... 2, 83, 2 (wo cauda = Fischschwanz); nach Art eines Bajazzo (wir: die Narrenkappe tragen ... ... viro quasi caudam turpissimam apponere, Lact. 6, 18, 16: cauda leonem facit, Quint. 10, 7, 26 (vgl. ...
funda , ae, f. (aus griech. σφενδόνη), I ... ... .: fundis excutere lapides et sagittas, Curt.: fundā graviter ici, Liv.: in adversum os fundā vulnerari, Caes. – II) meton.: A) für das ... ... Rings, als Übersetzung von σφενδόνη, (gemmam) fundā cludere od. includere, Plin. 37, 117 ...
Munda , ae, f., I) Stadt in Hispania Bätika, nordöstl. von Karteja ... ... Hisp. – Plur. subst. Mundēnsēs, ium, m., die Einw. von Munda, die Mundenser, Auct. b. Hisp. – II) Fluß ...
sarda , ae, f., I) ein Breitfisch, der eingesalzen wurde, wie unsere Sardellen, Plin. 32, 46 u. 151. Apic. 9, 431. Sex. Placit. de medic. 30, 8. Schol. Iuven. 4, 33: ders. sardina ...
... gen.), equi et raedae, Vulg.: raeda equis iuncta, Cic.: raeda argentata, Lampr.: raeda fiscalis, Sulp. Sev.: meritoria, ... ... raeda, Cic.: desilire de raeda, Cic.: tollere alqm raedā, Hor.: sequebatur raeda cum leonibus, Cic.
Rhoda , ae, f., Stadt der Indigetes in Hispania Tarraconensis, am Meere ... ... 89). – Dav. Rhodēnsēs , ium, m., die Einw. von Rhoda, die Rhodenser, Corp. inscr. Lat. 2, 430*.
merda , ae, f., der Unrat-, Kot des Leibes, die Exkremente, bubula, Veget. mul. 3, 8, 4: merda fuit, v. schlechter Speise, Mart. 3, 17, 6: Plur ...
Panda , ae, f. (pando), die Göttin des Eröffnens, Varro b. Gell. 13, 22, 4. Arnob. 4, 3 (wo dea Panda vel Pantica).
parda , ae, f., der weibliche Panther, Acro Hor. ep. 2, 1, 194. Isid. orig. 12, 2, 11. Mythogr. Lat. 1, 39.
Monda , s. Mundano. II.
turda , s. turdus.
Carda , ae, s. Cardea.
Lāida , ae, f. = Lais (w. s.), Anthol. Lat. 374, 1 (381, 1).
sagda , ae, f., ein Edelstein von lauchgrüner Farbe, Plin. 37, 181.
labda ( labdea ), ae, m. = irrumator, Varro sat. Men. 48.
frīda , frīdus , s. frīgidus a. E. /.
Suāda , ae, f., s. suādus.
Ēlida , ae, f., s. Elis.
rhēda , ae, f., s. raeda.
Buchempfehlung
Das Trauerspiel um den normannischen Herzog in dessen Lager vor Konstantinopel die Pest wütet stellt die Frage nach der Legitimation von Macht und Herrschaft. Kleist zeichnet in dem - bereits 1802 begonnenen, doch bis zu seinem Tode 1811 Fragment gebliebenen - Stück deutliche Parallelen zu Napoleon, dessen Eroberung Akkas 1799 am Ausbruch der Pest scheiterte.
30 Seiten, 3.80 Euro