epistolāris , e (epistola), zum Briefe gehörig, charta ... ... 53, 6. – subst., epistolaris tua, dein Briefbote, Sendbote (v. Adler Jupiters), Mart. Cap. 9. § 896: Plur. epistolārēs, ium, m., die Sekretäre ...
apostolicus , a, um (ἀποστολικός), apostolisch, Tert. orat. 15 u. spät. ICt. – subst., apostolicī, ōrum, m., die Schüler u. Freunde der Apostel, Tert ...
epistolicus (epistulicus), a, um (επιστολικός), brieflich, in Briefen verfaßt, quaestiones, eine Schrift des Kato, Gell. 6 (7), 10, 2, u. des Varro, Gell. ...
apostaticus , a, um (ἀποστατικός), a) abtrünnig vom Glauben, Tert. adv. Marc. 4, 5 u.a. Eccl.: Plur. subst., Lucif. de non conv. 2. ...
apostrophos , u. - us ī, f. (ἀπόστροφος), der Apostroph, Diom. 372, 9 u.a. Gramm.
apostatātio , ōnis, f. (apostato), die Abtrünnigkeit vom Glauben, Salv. de gub. dei 6, 31.
apostatātus , ūs, m., die Abtrünnigkeit vom Glauben, Gregor. M. in 1. regg. 5, 3, 20.
apostolātus , ūs, m. (apostolus), das Apostelamt, Tert. adv. Marc. 1, 20 u.a. Eccl.
epistulicus , a, um, s. epistolicus.
apostolicē , Adv. (apostolicus), apostolisch, Avell. p. 599, 11. Fulg. Rusp. ad Thras. 1, 11.
fascis , is, m., das Bund, das ... ... .: lignorum, Tac.: stramentorum ac virgultorum, Hirt. b. G.: librorum, Gell.: epistularum, Iustin.: ego hoc te fasce levabo, Verg.: ultroque animam sub fasce dedēre ...
madidus , a, um (madeo), naß, feucht, I) eig.: A) im allg.: fasciculus epistularum totus aquā madidus, Cic.: madidi lacrimis ocelli, Ov.; u. so bl. madidi ocelli, Ov.: genae, tränende, Ov.: ...
sēritās , ātis, f. (serus), späte Ankunft, epistularum, Symm. epist. 3, 28.
attāctus (adtāctus), ūs, m. (attingo), das Anrühren ... ... .: asper attactus, Mam. Claud. de stat. anim. 1, 23: nos apostolorum erudivit auditus, nos confirmavit attactus, Leo serm. 1. in Ascens. – ...
perlātor , ōris, m. (perfero), der Überbringer, ... ... Augustin. epist. 262, 5: libri, ibid. 222, 3: perlatore (fascis epistularum) capto, Amm. 21, 16, 11: quia ut cito finirem festinatio perlatoris ...
scrīnium , iī, n. (ahd. scrīni, nhd. Schrein), die zylinderförmige Kapsel, Papiere Bücher, Salben usw ... ... . – Bei den späteren Kaisern gab es in der Hofkanzlei besondere scrinia memoriae, epistularum, libellorum u. epistularum Graecarum.
fasciculus , ī, m. (Demin. v. fascis), ein kleines Bündel, Paket, f. (florum), Blumenstrauß, Cic.: epistularum, litterarum, Cic.: librorum, Hor.: feniculi, Col.
tabellārius , a, um (tabella), I) zu den Briefen ... ... Briefbote, Cic. u.a. (vgl. Hieron. epist. 8 portitores epistularum tabellarios vocavere). Über die tabellarii der Kaiserzeit s. Mommsen im Hermes ...
neglegentia , ae, f. (neglegens), die Nichtachtung, ... ... Nachlässigkeit, Unachtsamkeit (Ggstz. diligentia), in accusando, Cic.: epistularum, Saumseligkeit im Briefschreiben, Cic. ad Att. 1, 6, 1; ...
intermissio , ōnis, f. (intermitto), das Aussetzen, ... ... zeitweilige Nachlassen od. Aufhören, die Unterbrechung, epistularum, Cic.: officii, Cic.: febris, Cels.: verborum, das Abgebrochene der Sätze ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro