2. hibēris , idis, Akk. ida, f. (ἰβηρίς), eine Pflanze, die Giftkresse, Plin. 25, 87 sq. u. 25, 134.
1. Hibēris , f. = Hiberia, Sil. 4, 59 codd.
ir-rūgo , ātus, āre (in u. rugo), in Runzeln-, in Falten legen, I) eig., Gell. ... ... epist. ad Galat. 5. – II) übtr., sinum (vestis) nodis Hiberis, Stat. Theb. 4, 266.
ibēris , s. 2. hibēris.
... , a, um (Ἰβηρικός), hiberisch, auch poet. = hispanisch übh., glans, ... ... carm. 23, 154. – D) Hibērus , a, um, hiberisch, poet. = hispanisch, terra, ...