Phryges (Fryges, Friges, altlat. Phruges od. ... ... Acc. tr. 489: sero sapiunt Phryges, Liv. Andr. b. Fest. p. 343 (a), ... ... (des Äneas), Verg. Aen. 12, 99. – Plur. Phryges, α) = Römer ( ...
diphryges , is, n. (διφρυγές, τό), Ofenbruch, eine Art des Kupfersteins, Cels. u.a. Vgl. Scheller zu seiner Übersetzung des Celsus Bd. 2. S. 17. Anm. 63 u.S. ...
2. Phryx , ygis, m. (Φρύξ), s. Phryges.
cadmēa u. cadmīa od. cadmia , ae, ... ... der in Schmelzhütten sich bildende, der graue Hüttenrauch (versch. von diphryges, d.i. Ofenbruch), cadmia, Cels. 5, 7 u. ...
Bruges , altlat. = Phryges, w.s.
Fryges , - gia , s. Phryges.
2. Fruges , s. Phryges.
frygio , s. Phryges.
Phruges , - gius , s. Phryges.
ēlocūtio , ōnis, f. (eloquor), I) das Herausreden ... ... per accusativum, Serv. Verg. Aen. 1, 47: Plur., quia hirquos Phryges suis attagos elocutionibus (in ihrem Dialekt) nuncupant, Arnob. 5, 6. ...
rūricola , ae, c. (rus u. colo), I) ... ... Priapus, Ov.: Ceres, Ov.: homines, Landleute, Bauern, Itin. Alex.: Phryges, phrygische Bauern, Ov.: bos, Ov.: aratrum, Ov. – subst ...
Frigiānum , s. Phryges.
Frigiscus , s. Phryges unter Phryges.
prīmigenius , a, um (primus u. geno = gigno), ... ... nomina (Ggstz. deductiva), Gramm.: pronomina (Ggstz. deductiva), Isid.: Phryges, das Urvolk der Phr., Apul.: homines aliqui primigenii, Censor. – ...
sērus , a, um (Wz. *sēī- langsam, spät ... ... sero iam est mutare eam, Liv. – Sprichw., sero sapiunt (sc. Phryges, i.e. Troiani), Cic. ep. 7, 16, 1. – Compar ...
īn-suo , suī, sūtum, ere, einnähen, I) ... ... aurum vestibus, Ov. art. am. 3, 131: absol., si Phryges insuerent, Tert. de cult. fem. 1, 1.