Ptolemaeus (Ptolomaeus), ī, m. (Πτολ ... ... 8, 696). – Dav.: 1) Ptolemaeus (Ptolomaeus), a, um (Πτολεμα ... ... Fleckeisen selbst im Cornelius Nepos, Vogel im Curtius u. Zangemeister im Orosius Ptolemaeus haben drucken lassen. ...
1. edo , ēdī, ēsum (essum), edere u. esse ... ... allg. (Ggstz. bibere): de symbolis, Ter.: avide, Ov.: nec esuriens Ptolemaeus ederat iucundius, Cic.: muraenas, Sen.: testes ursinos, Plin.: aurum (v ...
Tolomāis , s. Ptolemaeus unter Ptolemaeus a.E. /
in-trepidus , a, um, I) unerschrocken, unverzagt, ... ... .: dux, Liv.: officia sua vir bonus exsequitur inconfusus, intrepidus, Sen.: solus Ptolemaeus adventum Gallorum intrepidus audivit, Iustin.: sensim et intrepidi se receperunt, Curt.: dicto ...
1. rēx , rēgis, m. ( von rego, gallisch ... ... (s. M. Müller Liv. 1, 39, 2), reges excitos, Liv.: Ptolemaeus Cleopatraque reges, Liv. – od. die königliche Familie, ne ...
1. cēdo , cessī, cessum, ere (über die Etymol. ... ... (als B.) occisi regis Asiam et totum orientem interfectoribus esse cessura, Curt.: Ptolemaeus, cui Aegyptus cesserat, Curt. – u. cedet (ager) in usum ...
puer , erī, m. (verw. mit pullus, pūpillus, ... ... Suet.: puer sive iam adulescens, als angehender Jüngling, Cic.; vgl. Ptolemaeus puero quam iuveni propior, Vell.: si pueri, si adulescentes improvidi sunt per ...
cāsus , ūs, m. (cado), das Fallen, ... ... zB. ego eo die casu apud Ptolemaeum cenavi, Cic.: ibi casu rex erat Ptolemaeus, Caes.: casu accĭdit, ut etc., Nep. – β) prägn., der ...
marceo , ēre (vgl. altind. marká-h, Hinsterben, ... ... v. Pers.: potor, Hor.: ille deses et marcens, hindämmernd, Tac.: Ptolemaeus segnis admodum et cotidianā luxuriā ita marcens, ut etc., Iustin.: senex marcentibus ...
glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... inter m. Akk., se alterum fore Sullam inter suos gloriatur, Caes.: Ptolemaeus inter suos belli metu pacem Gallos petere gloriatus est, Iustin. – m. ...
im-mineo , ēre (zu Ϝ*men-, emporragen; vgl. ... ... Liv. – absol., videt hostes imminere, Caes.: imminebant enim Seleucus, Lysimachus, Ptolemaeus, Nep. – imbres imminentes, Hor.: gestus imminens, drohende Gebärde, Cic ...
sub-sīdo , sēdī u. sīdī, sessum, ere, I) ... ... – 2) übtr., von lebl. Subjj. = sitzen-, steckenbleiben, Ptolemaeus dum fugit, in Nilo navicula subsedit, Liv. epit. 112. – / ...
foedero , āvī, ātum, āre (2. foedus), I) ... ... , Iul. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 4, 43: Ptolemaeus rex foederatus nobis et socius, Amm. 14, 8, 15. Vgl. ...
in-validus , a, um, schwach (Ggstz. ... ... Iustin.: m. adversus u. Akk., moenia invalida adversus irrumpentes, Tac.: Ptolemaeus adversus Perdiccam exercitu praevalentem ipse invalidus, Frontin. 4, 7, 20 ...
1. cōgnōmino , āvī, ātum, āre (cognomen), mit einem ... ... (ventus eurus) Romanis nauticis ›subsolanus‹ cognominatur, Gell. 2, 22, 8: Ptolemaeus quoque ab exercitu rex cognominatur, Iustin. 15, 2, 11: Diodotus, qui ...
ambitiōsus , a, um, Adi. m. Compar. (ambitio), ... ... in Gunst stehend, beliebt) führt man an Iustin. 17, 2, 6: Ptolemaeus cum et in gratiam memoriae magni Ptolemaei patris et in favorem ultionis Lysimachi ambitiosus ...