1. hōra , ae, f. (ωρα), I) ... ... tibi quod negarit, porriget hora, Hor.: numquam te crastina fallet hora, Verg.: appropinquante horā partus eius, Lact. – II) eine bestimmte, abgemessene Zeit: ...
spatium , iī, n. (zu Wz. *spe(i) ... ... singulos missus a septenis spatiis ad quina corripuit, Suet.: cum septimo spatio palmae appropinquant, Sen.: septem spatiis circo meruere coronam, Sen.: spatia corripere, ...
con-traho , trāxī, tractum, ere, zusammenziehen, beiziehen, ... ... Arnob. 1, 48. – β) andere Ggstde.: αα) übh.: appropinquante manu folia (v. einem Kraute), Plin.: arcum, spannen ...
cunīculus , ī, m. (iberisches Wort), I) das ... ... Caes. u. Liv.: aperire rectam in cuniculum viam, Liv.: cuniculi moenibus appropinquant, Caes.: per cuniculum Gallorum ascendere in templum, Cic.: capere urbem cuniculo, ...
ap-propinquo (ad-propinquo), āvī, ātum, āre, herannahen, ... ... fluminis ripas, Auct. b. Hisp. 5, 5 zw. – absol., appropinquante manu, wenn man die Hand nahe bringt, Plin. 24, 167. ...