... od. fama affertur, Liv., fama perfertur, Caes., fama per orbem terrarum percrebuit, Caes., fama ... ... Frauen = Frauenehre, unbescholtener Ruf, cognita fama, Prop.: famam sororis defendere, Cic.: famae parcere, Sall. u. Tac ...
... potionis sitim, Cic.: alqā re famem tolerare, Caes.: extremam famem sustentare, Caes.: alqā re ( ... ... .: famem ab ore civium propulsare, Liv.: fame interire, Nep.: fame mori, Sen. rhet.: fame (durch Aushungern) vinci, ... ... deinde fames esse coepit, Curt.: fame laborare, Col.: fame perire, Iustin. – Plur., ...
fāmex (fāmix), icis, m., ein durch Quetschung entstandener Blutunterlauf, eine ... ... . Mart. de cura boum § 29 ed. Schuch. Vgl. Gloss. ›famex, θλάσμα (Quetschung)‹.
fāmen , inis, n. (fari), die Rede, Anrede, Ansprache, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 549.
famel , oskisch = famulus, Paul. ex Fest. 87, 5.
... Cic.: neque cuiquam quam illi in nostra melius famulo familia, Plaut.: familiam Catonianam vendere, Cic.: familiā privatā ... ... familias, Cic., od. familiae, Caes., od. familiarum, Suet. – mater familias, Cic., od. familiae, ...
dif-fāmo , āvī, ātum, āre (dis u. ... ... , verrufen), Gell. 18, 3, 3. (Hertz defamatissimus). – diffamat (er verbreitet das üble Gerücht) m. folg. ... ... preisen, feiern, deus diffamatur, Augustin. de mor. ecl. 14: diffamatā et praevalescente religione ...
fāmātus , a, um (fama), verschrien, berüchtigt, f. tonsor Licinus, Schol. Cruq. Hor. ... ... pro Scaur. 13 liest Klotz formata, C. F. W. Müller infamata.
affāmen (adf.), minis, n. (affor), die Ansprache, Anrede, Apul. met. 11, 7 u. 30. Iuvenc. 1, 91. Ven. Fort. carm. 5, 1, 3.
effāmen , minis, n. (effor), der Ausspruch, Mart. Cap. 4. § 327 u. § 336.
famēsco , ere (fames), Hunger haben, hungern, Alcim. Av. ad soror. 740.
dēfāmis , e (de u. fama) = infamis (w. s.), Apul. met. 9, 17.
fāmigero , ātus, āre (fama u. gero) = διαφημίζω, ... ... famigerātus, a, um, in Ruf gebracht, berühmt, Crete multis famigerata fabulis, Mela 2, 7, 12 (2. § 112): fanum Iunonis antiquitus famigeratum, Apul. flor. 15. p. 16, 18 Kr ...
famēlicē , Adv. (familicus), hungrig, Gloss. II, 70, 24 (wo ›famelice, λιμοξήρως‹).
famēlico , āre, hungern, Gloss. V, 146, 29 u. 164, 30.
famēlicus , a, um (fames), hungrig, ausgehungert, verhungert, hominum ... ... 26. – subst., famēlicus, ī, m., der Hungrige, Hungerleider, Plaut. Stich. 575. Ter. eun. 260: aluntur famelici, Augustin. serm. 50, ...
fāmicālis , e (famex), für den Blutunterlauf geeignet, scalpellum, Pelagon. veterin. 16. p. 67 = 256 Ihm.
dēfāmātus , a, um (de u. fama), verrufen, ehrlos, vocabula, Gell.: vita defamatissima, Gell.
familiāris , e (familia), I) zu den Sklaven ... ... Men. 623. – b) zur Familie gehörig, Familien-, convivium, Suet. u. ... ... mihi familiares viri, Fronto: familiarior nobis, Cic.: vir optimus mihique familiarissimus, Cic.: peritus medicus ...
diffāmātio , ōnis, f. (diffamo), die Bekanntmachung, Ausbreitung, Augustin. de civ. dei 3, 31.
Buchempfehlung
Ein reicher Mann aus Haßlau hat sein verklausuliertes Testament mit aberwitzigen Auflagen für die Erben versehen. Mindestens eine Träne muss dem Verstorbenen nachgeweint werden, gemeinsame Wohnung soll bezogen werden und so unterschiedliche Berufe wie der des Klavierstimmers, Gärtner und Pfarrers müssen erfolgreich ausgeübt werden, bevor die Erben an den begehrten Nachlass kommen.
386 Seiten, 11.80 Euro