... Oft mit andern Zeitbestimmungen verb.: iam nunc, iam tum, iam ante, Cic.: iam ... ... u.a.: u. iam... iam... iam, Vell. u. Flor.: iam ... ... eleg. ad Messal. 45: iamque... iam, Verg.: iamque... iamque, Verg.; vgl. Dräger Histor. ...
... , bis jetzt, noch immer, nondum etiam, vixdum etiam, auch jetzt noch nicht, auch ... ... dum, num, tum. s. etiam-dum, etiam-num, etiam-tum: etiam insuper, s. īn-super: ... ... etiam magnificā, Cic.: non solum... sed etiam od. verum etiam, nicht nur... sondern auch, Cic ...
iambus , ī, m. (ἴαμβος ... ... ein jambisches Gedicht, Cic. u.a.: iamborum scriptor (= ἰαμβογράφος), Quint. u. Vopisc. – / griech. Akk. iambon, Stat. silv. 2, 2, 115. Ter. Maur. ...
iamiam , s. iamno. I, A.
etiam-sī , Coni., sogar wenn, gesetzt auch, wenn gleich, auch wenn (mit entsprechendem tamen, at, attamen, certe, at certe, tamen certe, nihilominus tamen), Komik., Cic. u.a.
iambēus , a, um (ἰαμβειος), jambisch, trimetri, Hor. de art. poët. 253.
cuspiam , Adv., archaist. = uspiam; s. Brix Plaut. trin. 158.
etiam-num u. etiam-nunc , Adv., I) von ... ... . – d) nihil etiamnunc, nichts weiter, Cic.: non etiamnunc, noch immer nicht ... ... – c) im Gesprächston für nochmals, abscede etiamnunc, etiamnunc, geh nochmals (noch mehr) zurück, nochmals (noch mehr ...
Beniamin , m. indecl., I) der jüngste Sohn des ... ... . – Dav. A) Beniamītae , ārum, m., die Juden aus dem Stamme Benjamin, die ... ... Sulp. Sev. chron. 1, 29, 5. – B) Beniamīticus , a, um, benjamitisch, ...
etiam-tum u. etiam-tunc , Adv., I) von Vergangenem, a) damals noch ... ... u. Partizipien, Cic., Sall. u.a. – b) cum etiamtum, als noch, Sall. u. Cic. – II) ...
iambicus , a, um (ἰαμβικός), ... ... Fuß ein Jambus ist, Diom.: numerus, Mart. Cap. – subst., iambicus, ī, m., ein Jambendichter = Satiriker, Apul. ...
bifāriam , Adv. (bifarius; urspr. Acc. fem. sc. partem), nach zwei Seiten hin, d.i. zweifach, doppelt, dispartire obsonium, Plaut.: b. dividere copias, Liv.: alqd distribuere, Cic.: castra b. facta sunt, Liv.: ...
etiam-dum od. (getrennt) etiam dum , Adv., auch jetzt noch, noch zur Zeit, annoch, ... ... den übrigen von Hand im Turs. 2, 323 angeführten Stellen wird jetzt etiamnum od. etiamtum gelesen.
diamoron (= διὰ μόρων), ein aus schwarzen Maulbeeren bereitetes Heilmittel, Maulbeersaft, Pallad. 10, 16. Cael. Aur. acut. 3, 3, 18. Th. Prisc. 1, 14; 2, 15. Isid. 4, 9, 9.
diiambus , ī, m. (διΐαμβος), der Doppeljambus, Diom. 481, 3 u.a. Gramm.
difāriam , Adv., zwiefach = διχῶς, Gloss. III, 445, 46. Vgl. bifariam.
iambōdēs , is (ἰαμβώδης), jambenartig, pes, Diom. 482, 3.
ēbriāmen , inis, n. (ebrio), das berauschende Getränk, Tert. de ieiun. 9.
iamdūdum , s. iamno. I, A u. B.
diameter , s. diametros.
Buchempfehlung
1843 gelingt Fanny Lewald mit einem der ersten Frauenromane in deutscher Sprache der literarische Durchbruch. Die autobiografisch inspirierte Titelfigur Jenny Meier entscheidet sich im Spannungsfeld zwischen Liebe und religiöser Orthodoxie zunächst gegen die Liebe, um später tragisch eines besseren belehrt zu werden.
220 Seiten, 11.80 Euro