senēsco , senuī, ere (seneo), I) den Jahren nach ... ... (ein alter Mann) werden, a) v. Pers.: tacitis senescimus annis, unbemerkt beschleicht uns das Alter, Ov.: Solon significat se cotidie ...
madēsco , maduī, ere (Inchoat. zu madeo), naß-, ... ... stagnis madescunt, werden bewässert, Solin.: ut superiores partes madescant, Cels.: nec madescimus nisi umore, Quint.: spectare oportet, num tempora partesve corporis aliae paulum madescant, ...
rigēsco , guī, ere (Inchoat. v. rigeo), erstarren ... ... grandines, Plin. – scherzh., si Parthi vos nihil calficiunt, nos hic frigore rigescimus, frieren wir ganz ein, Cael. in Cic. ep. 8, 6 ...
homicīdium , iī, n. (homicida), I) der Totschlag ... ... u.a., perpetrare, Vulg.: sacrilegii et homicidii simul accusari, Quint.: homicidia compescimus et singulas caedes, Mord u. Totschlag an einzelnen, Sen.: sacra Mithriaca ...
attrectātio (adtrectātio), ōnis, f. (attrecto), das Betasten ... ... I) eig.: 1) im allg.: quas solum res esse attrectatione cognoscimus, Ps. Apul. Asclep. 33: m. subj. Genet., attr. ...
scio , īvī u. iī, ītum, īre, wissen, ... ... u. Infin.: scio tibi ita placere, Cic.: quas scitis exstare, Cic.: scimus Atilium appellatum esse sapientem, Cic.: non se tam barbarum neque tam imperitum esse ...
agito , āvī, ātum, āre (Intens. v. ago), ... ... scheelem Neid aufregt u. stachelndem Ingrimm, Verg.: est deus in nobis, agitante calescimus illo, Ov.: agitatus cupidine regni, Flor. – m. in u ...
dīsco , didicī, ere ( zu διδάσκω), lernen, kennen ... ... , Iustin. – m. folg. Acc. u. Infin., bene ubi discimus consilium quoi cecidisse, hominem catum eum declaramus, Plaut.: discit cum omni equitatu ...
cremo , āvī, ātum, āre (viell. zu carbo), ... ... iste cremet mea viscera, Ov.: des tua succensae membra cremanda pyrae, Ov.: qui scimus, an hāc flammā Cn. Pompeius cremetur? Val. Max.: alii ut eodem ...
nōsco , nōvī, nōtum, ere (altlat. gnōsco, vgl. ... ... werde an der St. kenntlich sein, Ov.: nos eius animum de nostris factis noscimus, Plaut. – cum nosce te dicit, hoc dicit, animum tuum nosce, ...
pōsco , popōscī, ere (statt *porc-sco zu pre ... ... u. Infin., ereptumque dolo reddi sibi poscit honorem, Verg.: delubra vestra tueri poscimus, Ov.: te morari posco inter voluptates, Sen. rhet. – b) ...
ē-veho , vēxī, vectum, ere, I) herausführen, ... ... Quint. 7, 8, 4: quibus utrisque rebus evehi atque invehi ad multa praedia scimus, wird bekanntlich die Aus- u. Einfuhr bei vielen Landgütern gefördert, Varro ...
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... vicum vendentem tus et odores, Hor.: ultro delatis capsis, Hor.: videamus hoc quod concupiscimus quanti (wie hoch, wie teuer) deferatur, Sen.: duas Veneres ( ...
re-pōno , posuī, positum, ere, I) zurück-, rückwärts ... ... in artis loco, für eine Kunst halten, Cic.: ille deus, quem mente noscimus et in animi notione tamquam in vestigio volumus reponere, wie in eine Fußspur ...
in-veho , vēxī, vectum, ere, I) aktiv, ... ... Oriente invecta, Plin.: Ggstz., quibus utrisque rebus evehi atque invehi ad praedia scimus, Varro r. r. 1, 16, 6. – u. in ein ...
2. versus (vorsus), ūs, m. (verto), das Umwenden ... ... tot versibus dicere, Auson.: magnum numerum versuum ediscere, Caes.: facilius versus ediscimus quam prosam orationem, Quint.: eum versum ex oraculo mihi quodam esse effatus videtur ...
caedēs , is, f. (caedo), I) (v. caedo ... ... (Clodius) magistratuum atque privatorum caedes effecerat, Cic.: caedibus omnia vastare, Caes.: homicidia compescimus et singulas caedes, Totschläge u. Mordtaten an einzelnen, Sen. ...
nebula , ae, f. (altind. nábhaḥ, griech. ... ... est, quantas (Graecorum levitas) mendaciorum nebulas excitaverit, Lact.: quasi per nebulam nosmet scimus atque audivimus, Plaut. (vgl. Lorenz Plaut. Pseud. 443). – ...
flūmen , inis, n. (fluo), die fließende Wassermasse, ... ... tantum flumen est ingenii, Cic. Marc. 4: ingenii currant flumina quanta tui (scimus), Ov. fast. 1, 24. – c) in bezug auf Beredsamkeit ...
īnsānē , Adv. (insanus), unsinnig, toll (auch ... ... – Superl., ut insanissime desperentur, Augustin. epist. 69, 2: Manichaeorum errori insanissime acquiescimus, Augustin. de civ. dei 1, 20. p. 35, 4 D. ...
Buchempfehlung
1843 gelingt Fanny Lewald mit einem der ersten Frauenromane in deutscher Sprache der literarische Durchbruch. Die autobiografisch inspirierte Titelfigur Jenny Meier entscheidet sich im Spannungsfeld zwischen Liebe und religiöser Orthodoxie zunächst gegen die Liebe, um später tragisch eines besseren belehrt zu werden.
220 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro