... Cic. u.a.: ut soleo ( verst. facere), ut solet (verst. facere), ... ... quod plerumque in atroci negotio solet, Sall.: ut in plerisque negotiis solet, Sall.: praeter quam ... ... Liv. – Partic.: a) solēns, nach Gewohnheit, Plaut.: solens sum = soleo, Plaut. – b) solitus, a, um ...
solea , ae, f. (solum), I) die Schnürsohle ... ... Gell. 13, 21, 5 (vgl. calceus), ammentum soleae, Plin.: soleas demere, Plaut., od. deponere (vor Tische), ... ... ., Sen. rhet. u. Plin. ep.: soleas festinare (eilig anziehen), Sall. fr. – ...
sōlēn , ēnis, m. (σωλήν), eine Art Seemuscheln, die sogenannte Messerscheide (Solen, L.), Plin. 10, 192 u.a.
psōlē , Akk. ēn, f. (ψωλή) = penis, Auct. Priap. 68, 5 M. (Bücheler ψωλήν).
sōlers , sōlertia etc., s. sollersetc.
soleum , s. solium.
as-soleo (ad-soleo), ēre, bei etw. (zu tun ... ... . gebr., ponite hic quae assolent, Plaut.: ludos tantā pecuniā, quantā assoleret, faciendos, Liv.: deinde quae assolent (sc. scribi), Cic.: ubi ... ... 40, 54, 8 ed. Hertz. – gew. impers., ut assolet, wie es gewöhnlich ...
absoleo , vulg. für obsoleo, Gloss. V, 548, 2.
soledus , s. solidus.
īn-solēns , entis, Abl. gew. ente (in ... ... adversis timidiores essent, Hirt. b. G.: Pannonia insolens bonis longae pacis, Vell.: victoria, quae naturā insolens et superba est, Cic.: homines insolentissimi, Cael. in Cic. ep.: insolentissimi Numantinae artis spiritus, Val. ...
obsolētē , Adv. (obsoletus), alt, abgetragen, unscheinbar, paulo obsoletius vestitus, Cic. II. Verr. 1, 152.
obsolēto , āre (obsoletus), unscheinbar machen, besudeln, Tert. adv. gnost. 6. – bildl., Tert. apol. 15.
sōlemnis , e, s. sollemnis.
soleātus , a, um (solea), Schnürsohlen-, Sandalen tragend, Cic. u.a.
soleāris , e (solea), sohlenartig, sohlenförmig, cella. Spart. Carac. 9, 4.
sōlennis , sōlennitās etc., s. sollemnisetc.
īn-solēsco , ere (in u. soleo), ungewöhnlich werden, I ... ... ausarten, neque ipse gaudium moderans et magis insolescente Plancinā, Tac. ann. 2, 75: m. ad u. ... ... -, keck-, übermütig werden, v. Pers., si quando insolescerent, Tac.: ins. sublatius, Amm.: ...
obsolētus , a, um (obsolesco), unscheinbar, abgenutzt, ... ... bes. v. der Kleidung, vestis, Liv.: vestitus obsoletior, Cic., obsoletissimus, Apul.: obsoletus (in einem abgetragenen Kleide) ... ... usw. besudelt, nec obsoleta sordibus, Hor.: dextra obsoleta sanguine, Sen. poët. – II ...
obsolēsco , lēvī, ere (obs u. ... ... virtus splendet per se semper neque alienis umquam sordibus obsolescit, Cic.: cito gloria obsolescit in (gegenüber, vor) sordidis hostibus, Curt.: alia vetustate obsoleverunt, Liv.: obsolevit iam oratio, Cic.: vectigal, Cic.: laus, Tac. ...
soleārius , iī, m. (solea), der Schnürsohlen-, Sandalenverfertiger, Plaut. aul. 514. Corp. inscr. Lat. 12, 4510: faber soliarius baxiarius, Corp. inscr. Lat. 6, 9404.
Buchempfehlung
Am Hofe des kaiserlichen Brüder Caracalla und Geta dient der angesehene Jurist Papinian als Reichshofmeister. Im Streit um die Macht tötet ein Bruder den anderen und verlangt von Papinian die Rechtfertigung seines Mordes, doch dieser beugt weder das Recht noch sich selbst und stirbt schließlich den Märtyrertod.
110 Seiten, 6.80 Euro