optātē , Adv. (opto), nach Wunsch, Lampr. Alex. Sev. 58, 1.
meditātē , Adv. (meditatus, s. meditor), ausstudiert, alcis mores perquam m. tenere, recht innehaben, recht genau kennen, Plaut. Bacch. 545: ebenso novisse alcis mores m., Plaut. mil. 40: m. effundere probra, absichtlich, ...
excitātē , Adv. (excitatus), lebhaft, heftig, nur im Compar., mares (sardae) excitatius fulgent, Plin. 37, 106: exc. clamitare, laut aufschreien, Amm. 18, 8, 4: ad eos obruendos exc. (mit lebhaftem Eifer) ...
cōgitātē , Adv. (cogitatus v. cogito), mit Bedacht, mit Überlegung, ... ... caute et c. suam rem tractare, Plaut. trin. 327: quae vero accurate cogitateque scripsisset, Cic. Arch. 18.
incitātē , Adv. (incitatus), rasch, heftig, incitatius ferri, fluere, v. der Rede, Cic. or. 67 u. 212: incitatius peragrare, Chalcid. Tim. 81; vgl. 92 u. 108.
ita-tenus , Adv., so weit, Claud. Mamert. de anim. 2, 10; 2, 12 u. 3, 10.
concitātē , Adv. m. Compar. u. Superl. (concitatus), I) ... ... 8, 68: concitatius affectus movere, Quint. 12, 10, 26: si aliquando concitate (im Feuer der Aufregung) itur, numquam non frigide reditur, Quint. ...
inūsitātē , Adv. (inusitatus), ungebräuchlich, gegen den Gebrauch od. die Form, absurde et inus. scriptae litterae, Cic.: inus. loqui, Cic. – inusitatius contrahere meum factum pro meorum factorum, Cic. – inusitatissime nox pro noctu dixerunt, ...
Bruttātēs (Bruttācēs), die Bruttier (vgl. Bruttii), bilingues, Enn. ann. 601 M. Lucil. 3, 23 (Müller Bruttate bilingui); vgl. Paul. ex Fest. 35, 5. Porphyr. Hor. ...
commūtātē , Adv. (commutatus v. commuto), verändert, auf veränderte Art (Ggstz. eodem modo), Cornif. rhet. 4, 54.
epistatēs , ae, m. (επιστάτης), der Vorsteher, Aufseher, Cato r. r. 56. Tert. ad mart. 3.
affectātē (affecto), manieriert, Mart. Cap. 5. § 551. Serv. Verg. georg. 1, 8.
captātēla , ae, f. (capto), die Anlegung, pallii, Tert. de pall. 5 in.
indubitātē , Adv. (indubitatus), ohne Zweifel, unzweifelhaft, Liv. epit. 70. Gromat. vet. 56, 21. Marc. Emp. 8. Tert. adv. Marc. 1, 9. Interpr. Iren. 3, 2, 2: Superl. indubitatissime, Oros. 3, ...
contēstātē , Adv. m. Superl. (contestatus von contestor), bewährtermaßen, sicher, quod esset incredibile, nisi contestatissime probaretur, Augustin. de civ. dei 4, 10 extr.
exercitātē , Adv. (exercitatus), geübt, mit Übung, Compar. exercitatius, Sen. ep. 90, 33: Superl. exercitatissime, Arnob. 3, 22.
īnfrontātē , Adv. (in u. frons = Stirn), schamlos, frech, Fulg. expos. serm. 564, 5 M.
immeditātē , Adv. (immeditatus), ungekünstelt, kunstlos, prunklos, Gell. praef. § 10.
incōgitātē , Adv. (incogitatus), unüberlegt, Interpr. Iren. 2, 16 (?).
dēbilitātē , Adv. (debilitatus v. debilito), gelähmt, Non. 98, 18.
Buchempfehlung
Die beiden Schwestern Julchen und Lottchen werden umworben, die eine von dem reichen Damis, die andere liebt den armen Siegmund. Eine vorgetäuschte Erbschaft stellt die Beziehungen auf die Probe und zeigt, dass Edelmut und Wahrheit nicht mit Adel und Religion zu tun haben.
68 Seiten, 4.80 Euro