aqua , ae, f. (vgl. got. ahwa, ahd ... ... vgl. Ruperti Tac. ann. 3, 86, 2. – β) aquam terramque petere ab alqo od. poscere, γην καὶ ὕδωρ αἰτειν (eine persische ...
terra , ae, f. (›das Trockene‹; vgl. τερσαίνω ... ... (rates) terrā atque aggere integere, Caes.: manibus sagulisque terram exhaurire, Caes.: aquam terramque petere od. poscere, s. aqua. – terrae filius, Erdensohn ...
nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus ... ... defluere, Sen. nat. qu. 2, 9, 2: quod illa prona in terramque vergentia nihil nata sunt prospicere nisi pabulum, Min. Fel. 17, 2. ...
mīsceo , mīscuī, mīxtum od. mīstum, ēre (μῑ ... ... , mala, Cic. – 2) verwirren, a) übh.: caelum terramque, Sturm erregen, Verg.: miscent se maria, Verg. – Sprichw., ...
in-colo , coluī, cultum, ere, I) tr. bewohnen ... ... . vet. bei Liv. 25, 12, 6: quaedam animalia, quibus aquam terramque incolendi gemina natura est, Amphibien, Flor. 3, 6, 6. – ...