prae-for , fātus sum, fārī (nur vorkommend in den Formen praefatur, praefamur, praefentur, praefabantur, praefarer, praefarentur, praefati sumus, praefatus fuero, archaist. Imperat. praefato, praefamino, Infin. praefari, Partic. praefante, praefantes, praefatus, praefandus, Abl. Gerund. praefando ...
prae-fluo , ere, vorbeifließen, v. Gewässern, infimā valle, Liv. 1, 45, 6: a latere urbis, quod in orientem patet, Liv. 43, 31, 3: vado incerto, Tac. ann. 12, 33. – mit Acc. loci ...
prae-fōco , ātus, āre (prae u. faux), ersticken, erwürgen, viam animae, Ov. Ib. 556: partum, Paul. dig. 25, 3, 4: Iovem, Arnob. 7, 29: infantem filium Moysi, Augustin. epist. 23, 4: aegrotantes ...
prae-flōro , āvī, ātum, āre (flos), vorher der Blüte berauben, vorher die Blüte abstreifen, bildl., fructum gaudii, vermindern, Gell.: gloriam eius victoriae praefloratam esse apud Thermopylas, habe das Glänzende verloren, Liv.: summum illud purpurae decus non ...
prae-fodio , fōdī, fossum, ere, I) vorn vor etw. graben, a) vor etwas einen Graben ziehen, portas, Verg. Aen. 11, 473. – b) vor etw. anlegen ...
praefluus , a, um (praefluo), vorbeifließend, Plin. 19, 60.
prae-flōreo , flōruī, ēre, vorher-, zeitig blühen, Plin. 16, 119: übtr., Hieron. in psalm. 29.
praefīnītō , Adv., s. prae-fīnio.
praeflētus , a, um, s. perflētus.
praefiscinē oder praefiscinī , Adv. (prae u. fascinum), ohne Berufung, unberufen, unbeschrien, Afran. com. 36. Titin. com. 110: praefiscini hoc nunc dixerim, Plaut. asin. 491 G.: homo praefiscini frugi, ein unberufen solider M., ...
praefīnītio , ōnis, f. (praefinio), die Vorherbestimmung, Festsetzung, Vorschrift, Gaius inst. 4. § 51. Iulian. u. Marcian. dig. 36, 2, 19 pr. u. 20. Tert. de monog. 2. Vulg. Ephes. 3, ...
praefōcātio , ōnis, f. (praefoco), die Erstickung, Scrib. Larg. 100. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 6, 30 u.a.: matricis, Th. Prisc. 3, 2. Plin. Val. 1, 2: Plur., Scrib ...
prae-fōmento , āre, vorher bähen, Th. Prisc. 1, 19.
praefōcābilis , e (praefoco), erstickende Kraft habend, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 35, 185 u.a.
curvo , āvī, ātum, āre (curvus), krümmen, biegen (beugen), runden, wölben, refl. se curvare u. im Passiv medial curvari, sich krümmen usw., Partiz. curvātus, gekrümmt usw., acies (Schneide) ...